ἀντι- (anti-) + στρατοπεδεύω (stratopedeúō).
ἀντιστρᾰτοπεδεύω • (antistrătopedeúō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἀντεστρᾰτοπέδευον | ἀντεστρᾰτοπέδευες | ἀντεστρᾰτοπέδευε(ν) | ἀντεστρᾰτοπεδεύετον | ἀντεστρᾰτοπεδευέτην | ἀντεστρᾰτοπεδεύομεν | ἀντεστρᾰτοπεδεύετε | ἀντεστρᾰτοπέδευον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἀντεστρᾰτοπεδευόμην | ἀντεστρᾰτοπεδεύου | ἀντεστρᾰτοπεδεύετο | ἀντεστρᾰτοπεδεύεσθον | ἀντεστρᾰτοπεδευέσθην | ἀντεστρᾰτοπεδευόμεθᾰ | ἀντεστρᾰτοπεδεύεσθε | ἀντεστρᾰτοπεδεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|