ἀπαγχονάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἀπαγχονάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἀπαγχονάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἀπαγχονάω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἀπαγχονάω you have here. The definition of the word ἀπαγχονάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἀπαγχονάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ἀπο- (apo-) +‎ ἀγχόνη (ankhónē, “noose”) +‎ -άω (-áō, verb-forming suffix)

Pronunciation

 

Verb

ἀπαγχονάω • (apankhonáō)

  1. Synonym of ἀπαγχονίζω (apankhonízō, “hang by a noose, strangle”)

Conjugation

   Present: ἀπαγχονᾰ́ω, ἀπαγχονᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπαγχονᾰ́ω ἀπαγχονᾰ́εις ἀπαγχονᾰ́ει ἀπαγχονᾰ́ετον ἀπαγχονᾰ́ετον ἀπαγχονᾰ́ομεν ἀπαγχονᾰ́ετε ἀπαγχονᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive ἀπαγχονᾰ́ω ἀπαγχονᾰ́ῃς ἀπαγχονᾰ́ῃ ἀπαγχονᾰ́ητον ἀπαγχονᾰ́ητον ἀπαγχονᾰ́ωμεν ἀπαγχονᾰ́ητε ἀπαγχονᾰ́ωσῐ(ν)
optative ἀπαγχονᾰ́οιμῐ ἀπαγχονᾰ́οις ἀπαγχονᾰ́οι ἀπαγχονᾰ́οιτον ἀπαγχονᾰοίτην ἀπαγχονᾰ́οιμεν ἀπαγχονᾰ́οιτε ἀπαγχονᾰ́οιεν
imperative   ἀπαγχόνᾰε ἀπαγχονᾰέτω ἀπαγχονᾰ́ετον ἀπαγχονᾰέτων   ἀπαγχονᾰ́ετε ἀπαγχονᾰόντων
middle/
passive 		indicative ἀπαγχονᾰ́ομαι ἀπαγχονᾰ́ῃ,
ἀπαγχονᾰ́ει 		ἀπαγχονᾰ́εται ἀπαγχονᾰ́εσθον ἀπαγχονᾰ́εσθον ἀπαγχονᾰόμεθᾰ ἀπαγχονᾰ́εσθε ἀπαγχονᾰ́ονται
subjunctive ἀπαγχονᾰ́ωμαι ἀπαγχονᾰ́ῃ ἀπαγχονᾰ́ηται ἀπαγχονᾰ́ησθον ἀπαγχονᾰ́ησθον ἀπαγχονᾰώμεθᾰ ἀπαγχονᾰ́ησθε ἀπαγχονᾰ́ωνται
optative ἀπαγχονᾰοίμην ἀπαγχονᾰ́οιο ἀπαγχονᾰ́οιτο ἀπαγχονᾰ́οισθον ἀπαγχονᾰοίσθην ἀπαγχονᾰοίμεθᾰ ἀπαγχονᾰ́οισθε ἀπαγχονᾰ́οιντο
imperative   ἀπαγχονᾰ́ου ἀπαγχονᾰέσθω ἀπαγχονᾰ́εσθον ἀπαγχονᾰέσθων   ἀπαγχονᾰ́εσθε ἀπαγχονᾰέσθων
active middle/passive
infinitive ἀπαγχονᾰ́ειν ἀπαγχονᾰ́εσθαι
participle m ἀπαγχονᾰ́ων ἀπαγχονᾰόμενος
f ἀπαγχονᾰ́ουσᾰ ἀπαγχονᾰομένη
n ἀπαγχονᾰ́ον ἀπαγχονᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἀπαγχονῶ, ἀπαγχονῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπαγχονῶ ἀπαγχονᾷς ἀπαγχονᾷ ἀπαγχονᾶτον ἀπαγχονᾶτον ἀπαγχονῶμεν ἀπαγχονᾶτε ἀπαγχονῶσῐ(ν)
subjunctive ἀπαγχονῶ ἀπαγχονᾷς ἀπαγχονᾷ ἀπαγχονᾶτον ἀπαγχονᾶτον ἀπαγχονῶμεν ἀπαγχονᾶτε ἀπαγχονῶσῐ(ν)
optative ἀπαγχονῴην,
ἀπαγχονῷμῐ 		ἀπαγχονῴης,
ἀπαγχονῷς 		ἀπαγχονῴη,
ἀπαγχονῷ 		ἀπαγχονῷτον,
ἀπαγχονῴητον 		ἀπαγχονῴτην,
ἀπαγχονῳήτην 		ἀπαγχονῷμεν,
ἀπαγχονῴημεν 		ἀπαγχονῷτε,
ἀπαγχονῴητε 		ἀπαγχονῷεν,
ἀπαγχονῴησᾰν
imperative   ἀπαγχόνᾱ ἀπαγχονᾱ́τω ἀπαγχονᾶτον ἀπαγχονᾱ́των   ἀπαγχονᾶτε ἀπαγχονώντων
middle/
passive 		indicative ἀπαγχονῶμαι ἀπαγχονᾷ ἀπαγχονᾶται ἀπαγχονᾶσθον ἀπαγχονᾶσθον ἀπαγχονώμεθᾰ ἀπαγχονᾶσθε ἀπαγχονῶνται
subjunctive ἀπαγχονῶμαι ἀπαγχονᾷ ἀπαγχονᾶται ἀπαγχονᾶσθον ἀπαγχονᾶσθον ἀπαγχονώμεθᾰ ἀπαγχονᾶσθε ἀπαγχονῶνται
optative ἀπαγχονῴμην ἀπαγχονῷο ἀπαγχονῷτο ἀπαγχονῷσθον ἀπαγχονῴσθην ἀπαγχονῴμεθᾰ ἀπαγχονῷσθε ἀπαγχονῷντο
imperative   ἀπαγχονῶ ἀπαγχονᾱ́σθω ἀπαγχονᾶσθον ἀπαγχονᾱ́σθων   ἀπαγχονᾶσθε ἀπαγχονᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive ἀπαγχονᾶν ἀπαγχονᾶσθαι
participle m ἀπαγχονῶν ἀπαγχονώμενος
f ἀπαγχονῶσᾰ ἀπαγχονωμένη
n ἀπαγχονῶν ἀπαγχονώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπηγχόνᾰον, ἀπηγχονᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπηγχόνᾰον ἀπηγχόνᾰες ἀπηγχόνᾰε(ν) ἀπηγχονᾰ́ετον ἀπηγχονᾰέτην ἀπηγχονᾰ́ομεν ἀπηγχονᾰ́ετε ἀπηγχόνᾰον
middle/
passive 		indicative ἀπηγχονᾰόμην ἀπηγχονᾰ́ου ἀπηγχονᾰ́ετο ἀπηγχονᾰ́εσθον ἀπηγχονᾰέσθην ἀπηγχονᾰόμεθᾰ ἀπηγχονᾰ́εσθε ἀπηγχονᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἀπηγχόνων, ἀπηγχονώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπηγχόνων ἀπηγχόνᾱς ἀπηγχόνᾱ ἀπηγχονᾶτον ἀπηγχονᾱ́την ἀπηγχονῶμεν ἀπηγχονᾶτε ἀπηγχόνων
middle/
passive 		indicative ἀπηγχονώμην ἀπηγχονῶ ἀπηγχονᾶτο ἀπηγχονᾶσθον ἀπηγχονᾱ́σθην ἀπηγχονώμεθᾰ ἀπηγχονᾶσθε ἀπηγχονῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἀπαγχονήσω, ἀπαγχονήσομαι, ἀπαγχονησθήσομαι Attic
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπαγχονήσω ἀπαγχονήσεις ἀπαγχονήσει ἀπαγχονήσετον ἀπαγχονήσετον ἀπαγχονήσομεν ἀπαγχονήσετε ἀπαγχονήσουσῐ(ν)
optative ἀπαγχονήσοιμῐ ἀπαγχονήσοις ἀπαγχονήσοι ἀπαγχονήσοιτον ἀπαγχονησοίτην ἀπαγχονήσοιμεν ἀπαγχονήσοιτε ἀπαγχονήσοιεν
middle indicative ἀπαγχονήσομαι ἀπαγχονήσῃ,
ἀπαγχονήσει 		ἀπαγχονήσεται ἀπαγχονήσεσθον ἀπαγχονήσεσθον ἀπαγχονησόμεθᾰ ἀπαγχονήσεσθε ἀπαγχονήσονται
optative ἀπαγχονησοίμην ἀπαγχονήσοιο ἀπαγχονήσοιτο ἀπαγχονήσοισθον ἀπαγχονησοίσθην ἀπαγχονησοίμεθᾰ ἀπαγχονήσοισθε ἀπαγχονήσοιντο
passive indicative ἀπαγχονησθήσομαι ἀπαγχονησθήσῃ ἀπαγχονησθήσεται ἀπαγχονησθήσεσθον ἀπαγχονησθήσεσθον ἀπαγχονησθησόμεθᾰ ἀπαγχονησθήσεσθε ἀπαγχονησθήσονται
optative ἀπαγχονησθησοίμην ἀπαγχονησθήσοιο ἀπαγχονησθήσοιτο ἀπαγχονησθήσοισθον ἀπαγχονησθησοίσθην ἀπαγχονησθησοίμεθᾰ ἀπαγχονησθήσοισθε ἀπαγχονησθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἀπαγχονήσειν ἀπαγχονήσεσθαι ἀπαγχονησθήσεσθαι
participle m ἀπαγχονήσων ἀπαγχονησόμενος ἀπαγχονησθησόμενος
f ἀπαγχονήσουσᾰ ἀπαγχονησομένη ἀπαγχονησθησομένη
n ἀπαγχονῆσον ἀπαγχονησόμενον ἀπαγχονησθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἀπηγχόνησᾰ, ἀπηγχονησᾰ́μην, ἀπηγχονήσθην Attic
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπηγχόνησᾰ ἀπηγχόνησᾰς ἀπηγχόνησε(ν) ἀπηγχονήσᾰτον ἀπηγχονησᾰ́την ἀπηγχονήσᾰμεν ἀπηγχονήσᾰτε ἀπηγχόνησᾰν
subjunctive ἀπηγχονήσω ἀπηγχονήσῃς ἀπηγχονήσῃ ἀπηγχονήσητον ἀπηγχονήσητον ἀπηγχονήσωμεν ἀπηγχονήσητε ἀπηγχονήσωσῐ(ν)
optative ἀπηγχονήσαιμῐ ἀπηγχονήσειᾰς,
ἀπηγχονήσαις 		ἀπηγχονήσειε(ν),
ἀπηγχονήσαι 		ἀπηγχονήσαιτον ἀπηγχονησαίτην ἀπηγχονήσαιμεν ἀπηγχονήσαιτε ἀπηγχονήσειᾰν,
ἀπηγχονήσαιεν
imperative   ἀπηγχόνησον ἀπηγχονησᾰ́τω ἀπηγχονήσᾰτον ἀπηγχονησᾰ́των   ἀπηγχονήσᾰτε ἀπηγχονησᾰ́ντων
middle indicative ἀπηγχονησᾰ́μην ἀπηγχονήσω ἀπηγχονήσᾰτο ἀπηγχονήσᾰσθον ἀπηγχονησᾰ́σθην ἀπηγχονησᾰ́μεθᾰ ἀπηγχονήσᾰσθε ἀπηγχονήσᾰντο
subjunctive ἀπηγχονήσωμαι ἀπηγχονήσῃ ἀπηγχονήσηται ἀπηγχονήσησθον ἀπηγχονήσησθον ἀπηγχονησώμεθᾰ ἀπηγχονήσησθε ἀπηγχονήσωνται
optative ἀπηγχονησαίμην ἀπηγχονήσαιο ἀπηγχονήσαιτο ἀπηγχονήσαισθον ἀπηγχονησαίσθην ἀπηγχονησαίμεθᾰ ἀπηγχονήσαισθε ἀπηγχονήσαιντο
imperative   ἀπηγχόνησαι ἀπηγχονησᾰ́σθω ἀπηγχονήσᾰσθον ἀπηγχονησᾰ́σθων   ἀπηγχονήσᾰσθε ἀπηγχονησᾰ́σθων
passive indicative ἀπηγχονήσθην ἀπηγχονήσθης ἀπηγχονήσθη ἀπηγχονήσθητον ἀπηγχονησθήτην ἀπηγχονήσθημεν ἀπηγχονήσθητε ἀπηγχονήσθησᾰν
subjunctive ἀπηγχονησθῶ ἀπηγχονησθῇς ἀπηγχονησθῇ ἀπηγχονησθῆτον ἀπηγχονησθῆτον ἀπηγχονησθῶμεν ἀπηγχονησθῆτε ἀπηγχονησθῶσῐ(ν)
optative ἀπηγχονησθείην ἀπηγχονησθείης ἀπηγχονησθείη ἀπηγχονησθεῖτον,
ἀπηγχονησθείητον 		ἀπηγχονησθείτην,
ἀπηγχονησθειήτην 		ἀπηγχονησθεῖμεν,
ἀπηγχονησθείημεν 		ἀπηγχονησθεῖτε,
ἀπηγχονησθείητε 		ἀπηγχονησθεῖεν,
ἀπηγχονησθείησᾰν
imperative   ἀπηγχονήσθητῐ ἀπηγχονησθήτω ἀπηγχονήσθητον ἀπηγχονησθήτων   ἀπηγχονήσθητε ἀπηγχονησθέντων
active middle passive
infinitive ἀπηγχονῆσαι ἀπηγχονήσᾰσθαι ἀπηγχονησθῆναι
participle m ἀπηγχονήσᾱς ἀπηγχονησᾰ́μενος ἀπηγχονησθείς
f ἀπηγχονήσᾱσᾰ ἀπηγχονησᾰμένη ἀπηγχονησθεῖσᾰ
n ἀπηγχονῆσᾰν ἀπηγχονησᾰ́μενον ἀπηγχονησθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἀπηγχόνηκᾰ, ἀπηγχόνημαι Attic
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπηγχόνηκᾰ ἀπηγχόνηκᾰς ἀπηγχόνηκε(ν) ἀπηγχονήκᾰτον ἀπηγχονήκᾰτον ἀπηγχονήκᾰμεν ἀπηγχονήκᾰτε ἀπηγχονήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἀπηγχονήκω ἀπηγχονήκῃς ἀπηγχονήκῃ ἀπηγχονήκητον ἀπηγχονήκητον ἀπηγχονήκωμεν ἀπηγχονήκητε ἀπηγχονήκωσῐ(ν)
optative ἀπηγχονήκοιμῐ,
ἀπηγχονηκοίην 		ἀπηγχονήκοις,
ἀπηγχονηκοίης 		ἀπηγχονήκοι,
ἀπηγχονηκοίη 		ἀπηγχονήκοιτον ἀπηγχονηκοίτην ἀπηγχονήκοιμεν ἀπηγχονήκοιτε ἀπηγχονήκοιεν
imperative   ἀπηγχόνηκε ἀπηγχονηκέτω ἀπηγχονήκετον ἀπηγχονηκέτων   ἀπηγχονήκετε ἀπηγχονηκόντων
middle/
passive 		indicative ἀπηγχόνημαι ἀπηγχόνησαι ἀπηγχόνηται ἀπηγχόνησθον ἀπηγχόνησθον ἀπηγχονήμεθᾰ ἀπηγχόνησθε ἀπηγχόνηνται
subjunctive ἀπηγχονημένος ὦ ἀπηγχονημένος ᾖς ἀπηγχονημένος ᾖ ἀπηγχονημένω ἦτον ἀπηγχονημένω ἦτον ἀπηγχονημένοι ὦμεν ἀπηγχονημένοι ἦτε ἀπηγχονημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἀπηγχονημένος εἴην ἀπηγχονημένος εἴης ἀπηγχονημένος εἴη ἀπηγχονημένω εἴητον/εἶτον ἀπηγχονημένω εἰήτην/εἴτην ἀπηγχονημένοι εἴημεν/εἶμεν ἀπηγχονημένοι εἴητε/εἶτε ἀπηγχονημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἀπηγχόνησο ἀπηγχονήσθω ἀπηγχόνησθον ἀπηγχονήσθων   ἀπηγχόνησθε ἀπηγχονήσθων
active middle/passive
infinitive ἀπηγχονηκέναι ἀπηγχονῆσθαι
participle m ἀπηγχονηκώς ἀπηγχονημένος
f ἀπηγχονηκυῖᾰ ἀπηγχονημένη
n ἀπηγχονηκός ἀπηγχονημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἀπηγχονήκειν, ἀπηγχονήμην Attic
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἀπηγχονήκειν,
ἀπηγχονήκη 		ἀπηγχονήκεις,
ἀπηγχονήκης 		ἀπηγχονήκει(ν) ἀπηγχονήκετον ἀπηγχονηκέτην ἀπηγχονήκεμεν ἀπηγχονήκετε ἀπηγχονήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἀπηγχονήμην ἀπηγχόνησο ἀπηγχόνητο ἀπηγχόνησθον ἀπηγχονήσθην ἀπηγχονήμεθᾰ ἀπηγχόνησθε ἀπηγχόνηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
Wikious
Boobota
Sagapedia