From ἀποτείνω (apoteínō, “to stretch out, extend”) + -σῐς (-sis).
ἀπότᾰσῐς • (apótasis) f (genitive ἀποτᾰ́σεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ἀπότᾰσῐς hē apótasis |
τὼ ἀποτᾰ́σει tṑ apotásei |
αἱ ἀποτᾰ́σεις hai apotáseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ἀποτᾰ́σεως tês apotáseōs |
τοῖν ἀποτᾰσέοιν toîn apotaséoin |
τῶν ἀποτᾰ́σεων tôn apotáseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ἀποτᾰ́σει têi apotásei |
τοῖν ἀποτᾰσέοιν toîn apotaséoin |
ταῖς ἀποτᾰ́σεσῐ / ἀποτᾰ́σεσῐν taîs apotásesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ἀπότᾰσῐν tḕn apótasin |
τὼ ἀποτᾰ́σει tṑ apotásei |
τᾱ̀ς ἀποτᾰ́σεις tā̀s apotáseis | ||||||||||
| Vocative | ἀπότᾰσῐ apótasi |
ἀποτᾰ́σει apotásei |
ἀποτᾰ́σεις apotáseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||