From ἀρχῐ- (arkhĭ-, “chief”) + δῐᾱ́κονος (dĭā́konos, “deacon”).
ἀρχῐδῐᾱ́κονος • (arkhĭdĭā́konos) m (genitive ἀρχῐδῐᾱκόνου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἀρχῐδῐᾱ́κονος ho arkhĭdĭā́konos |
τὼ ἀρχῐδῐᾱκόνω tṑ arkhĭdĭākónō |
οἱ ἀρχῐδῐᾱ́κονοι hoi arkhĭdĭā́konoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἀρχῐδῐᾱκόνου toû arkhĭdĭākónou |
τοῖν ἀρχῐδῐᾱκόνοιν toîn arkhĭdĭākónoin |
τῶν ἀρχῐδῐᾱκόνων tôn arkhĭdĭākónōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἀρχῐδῐᾱκόνῳ tôi arkhĭdĭākónōi |
τοῖν ἀρχῐδῐᾱκόνοιν toîn arkhĭdĭākónoin |
τοῖς ἀρχῐδῐᾱκόνοις toîs arkhĭdĭākónois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἀρχῐδῐᾱ́κονον tòn arkhĭdĭā́konon |
τὼ ἀρχῐδῐᾱκόνω tṑ arkhĭdĭākónō |
τοὺς ἀρχῐδῐᾱκόνους toùs arkhĭdĭākónous | ||||||||||
| Vocative | ἀρχῐδῐᾱ́κονε arkhĭdĭā́kone |
ἀρχῐδῐᾱκόνω arkhĭdĭākónō |
ἀρχῐδῐᾱ́κονοι arkhĭdĭā́konoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||