ἀτέραμνος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.té.ram.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈte.ram.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈte.ram.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈte.ram.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈte.ram.nos/

Adjective

ᾰ̓τέρᾰμνος • (atéramnos) m or f (neuter ᾰ̓τέρᾰμνον); second declension

hard, unsoftened
(of a person) stubborn, unfeeling, merciless

Inflection

Second declension of ᾰ̓τέρᾰμνος; ᾰ̓τέρᾰμνον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓τέρᾰμνος atéramnos	ᾰ̓τέρᾰμνον atéramnon	ᾰ̓τερᾰ́μνω aterámnō	ᾰ̓τερᾰ́μνω aterámnō	ᾰ̓τέρᾰμνοι atéramnoi	ᾰ̓τέρᾰμνᾰ atéramna
Genitive	ᾰ̓τερᾰ́μνου aterámnou	ᾰ̓τερᾰ́μνου aterámnou	ᾰ̓τερᾰ́μνοιν aterámnoin	ᾰ̓τερᾰ́μνοιν aterámnoin	ᾰ̓τερᾰ́μνων aterámnōn	ᾰ̓τερᾰ́μνων aterámnōn
Dative	ᾰ̓τερᾰ́μνῳ aterámnōi	ᾰ̓τερᾰ́μνῳ aterámnōi	ᾰ̓τερᾰ́μνοιν aterámnoin	ᾰ̓τερᾰ́μνοιν aterámnoin	ᾰ̓τερᾰ́μνοις aterámnois	ᾰ̓τερᾰ́μνοις aterámnois
Accusative	ᾰ̓τέρᾰμνον atéramnon	ᾰ̓τέρᾰμνον atéramnon	ᾰ̓τερᾰ́μνω aterámnō	ᾰ̓τερᾰ́μνω aterámnō	ᾰ̓τερᾰ́μνους aterámnous	ᾰ̓τέρᾰμνᾰ atéramna
Vocative	ᾰ̓τέρᾰμνε atéramne	ᾰ̓τέρᾰμνον atéramnon	ᾰ̓τερᾰ́μνω aterámnō	ᾰ̓τερᾰ́μνω aterámnō	ᾰ̓τέρᾰμνοι atéramnoi	ᾰ̓τέρᾰμνᾰ atéramna
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ᾰ̓τερᾰ́μνως aterámnōs		ᾰ̓τερᾰμνότερος ateramnóteros		ᾰ̓τερᾰμνότᾰτος ateramnótatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

ἀτέραμνος

Contents

Ancient Greek

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia