From ᾰ̓- (a-, “un-”) + βροτός (brotós, “mortal”). Compare inherited ἄμβροτος (ámbrotos).
ἄβροτος • (ábrotos) m or f (genitive ἀβροτοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἄβροτος ho ábrotos |
τὼ ἀβρότω tṑ abrótō |
οἱ ἄβροτοι hoi ábrotoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἀβρότου toû abrótou |
τοῖν ἀβρότοιν toîn abrótoin |
τῶν ἀβρότων tôn abrótōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἀβρότῳ tôi abrótōi |
τοῖν ἀβρότοιν toîn abrótoin |
τοῖς ἀβρότοις toîs abrótois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἄβροτον tòn ábroton |
τὼ ἀβρότω tṑ abrótō |
τοὺς ἀβρότους toùs abrótous | ||||||||||
| Vocative | ἄβροτε ábrote |
ἀβρότω abrótō |
ἄβροτοι ábrotoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἄβροτος ábrotos |
ἀβρότω abrótō |
ἄβροτοι ábrotoi | ||||||||||
| Genitive | ἀβρότου / ἀβροτοῖο / ἀβρότοιο / ἀβροτόο / ἀβρότοο abrótou / abrotoîo / abrótoio / abrotóo / abrótoo |
ἀβρότοιῐν abrótoiin |
ἀβρότων abrótōn | ||||||||||
| Dative | ἀβρότῳ abrótōi |
ἀβρότοιῐν abrótoiin |
ἀβρότοισῐ / ἀβρότοισῐν / ἀβρότοις abrótoisi(n) / abrótois | ||||||||||
| Accusative | ἄβροτον ábroton |
ἀβρότω abrótō |
ἀβρότους abrótous | ||||||||||
| Vocative | ἄβροτε ábrote |
ἀβρότω abrótō |
ἄβροτοι ábrotoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||