From ᾰ̓- (ă-, “un-”) + βροτός (brotós, “mortal”). Compare inherited ἄμβροτος (ámbrotos).
ἄβροτος • (ábrotos) m or f (genitive ἀβροτοῦ); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ ἄβροτος ho ábrotos |
τὼ ἀβρότω tṑ abrótō |
οἱ ἄβροτοι hoi ábrotoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἀβρότου toû abrótou |
τοῖν ἀβρότοιν toîn abrótoin |
τῶν ἀβρότων tôn abrótōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἀβρότῳ tôi abrótōi |
τοῖν ἀβρότοιν toîn abrótoin |
τοῖς ἀβρότοις toîs abrótois | ||||||||||
Accusative | τὸν ἄβροτον tòn ábroton |
τὼ ἀβρότω tṑ abrótō |
τοὺς ἀβρότους toùs abrótous | ||||||||||
Vocative | ἄβροτε ábrote |
ἀβρότω abrótō |
ἄβροτοι ábrotoi | ||||||||||
Notes: |
|
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἄβροτος ábrotos |
ἀβρότω abrótō |
ἄβροτοι ábrotoi | ||||||||||
Genitive | ἀβρότου / ἀβροτοῖο / ἀβρότοιο / ἀβροτόο / ἀβρότοο abrótou / abrotoîo / abrótoio / abrotóo / abrótoo |
ἀβρότοιῐν abrótoiĭn |
ἀβρότων abrótōn | ||||||||||
Dative | ἀβρότῳ abrótōi |
ἀβρότοιῐν abrótoiĭn |
ἀβρότοισῐ / ἀβρότοισῐν / ἀβρότοις abrótoisĭ(n) / abrótois | ||||||||||
Accusative | ἄβροτον ábroton |
ἀβρότω abrótō |
ἀβρότους abrótous | ||||||||||
Vocative | ἄβροτε ábrote |
ἀβρότω abrótō |
ἄβροτοι ábrotoi | ||||||||||
Notes: |
|