From ἀ- (a-, not) + φθόνος (phthónos, “envy”).
ἄφθονος • (áphthonos) m or f (neuter ἄφθονον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἄφθονος áphthonos |
ἄφθονον áphthonon |
ἀφθόνω aphthónō |
ἀφθόνω aphthónō |
ἄφθονοι áphthonoi |
ἄφθονᾰ áphthona | ||||||||
| Genitive | ἀφθόνου aphthónou |
ἀφθόνου aphthónou |
ἀφθόνοιν aphthónoin |
ἀφθόνοιν aphthónoin |
ἀφθόνων aphthónōn |
ἀφθόνων aphthónōn | ||||||||
| Dative | ἀφθόνῳ aphthónōi |
ἀφθόνῳ aphthónōi |
ἀφθόνοιν aphthónoin |
ἀφθόνοιν aphthónoin |
ἀφθόνοις aphthónois |
ἀφθόνοις aphthónois | ||||||||
| Accusative | ἄφθονον áphthonon |
ἄφθονον áphthonon |
ἀφθόνω aphthónō |
ἀφθόνω aphthónō |
ἀφθόνους aphthónous |
ἄφθονᾰ áphthona | ||||||||
| Vocative | ἄφθονε áphthone |
ἄφθονον áphthonon |
ἀφθόνω aphthónō |
ἀφθόνω aphthónō |
ἄφθονοι áphthonoi |
ἄφθονᾰ áphthona | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἀφθόνως aphthónōs |
ἀφθονώτερος aphthonṓteros |
ἀφθονώτᾰτος aphthonṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||