Ἄρβερνος • (Árbernos) m (genitive Ἀρβέρνου); second declension
Ἄρβερνος • (Árbernos) m (genitive Ἀρβέρνου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Ἄρβερνος ho Árbernos |
τὼ Ἀρβέρνω tṑ Arbérnō |
οἱ Ἄρβερνοι hoi Árbernoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Ἀρβέρνου toû Arbérnou |
τοῖν Ἀρβέρνοιν toîn Arbérnoin |
τῶν Ἀρβέρνων tôn Arbérnōn | ||||||||||
Dative | τῷ Ἀρβέρνῳ tôi Arbérnōi |
τοῖν Ἀρβέρνοιν toîn Arbérnoin |
τοῖς Ἀρβέρνοις toîs Arbérnois | ||||||||||
Accusative | τὸν Ἄρβερνον tòn Árbernon |
τὼ Ἀρβέρνω tṑ Arbérnō |
τοὺς Ἀρβέρνους toùs Arbérnous | ||||||||||
Vocative | Ἄρβερνε Árberne |
Ἀρβέρνω Arbérnō |
Ἄρβερνοι Árbernoi | ||||||||||
Notes: |
|