From ἔγκεντρος (énkentros, “furnished with a sting”) + -ῐ́ς (-ís).
ἐγκεντρῐ́ς • (enkentrís) f (genitive ἐγκεντρῐ́δος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἐγκεντρῐ́ς hē enkentrís |
τὼ ἐγκεντρῐ́δε tṑ enkentríde |
αἱ ἐγκεντρῐ́δες hai enkentrídes | ||||||||||
Genitive | τῆς ἐγκεντρῐ́δος tês enkentrídos |
τοῖν ἐγκεντρῐ́δοιν toîn enkentrídoin |
τῶν ἐγκεντρῐ́δων tôn enkentrídōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἐγκεντρῐ́δῐ têi enkentrídi |
τοῖν ἐγκεντρῐ́δοιν toîn enkentrídoin |
ταῖς ἐγκεντρῐ́σῐ / ἐγκεντρῐ́σῐν taîs enkentrísi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἐγκεντρῐ́δᾰ tḕn enkentrída |
τὼ ἐγκεντρῐ́δε tṑ enkentríde |
τᾱ̀ς ἐγκεντρῐ́δᾰς tā̀s enkentrídas | ||||||||||
Vocative | ἐγκεντρῐ́ς enkentrís |
ἐγκεντρῐ́δε enkentríde |
ἐγκεντρῐ́δες enkentrídes | ||||||||||
Notes: |
|