ἐκνικάω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ἐκνικάω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ἐκνικάω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ἐκνικάω in singular and plural. Everything you need to know about the word ἐκνικάω you have here. The definition of the word ἐκνικάω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofἐκνικάω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

ἐκ- (ek-) +‎ νῑκάω (nīkáō)

Pronunciation

 

Verb

ἐκνῑκάω • (eknīkáō)

  1. to achieve by force

Conjugation

   Present: ἐκνῑκᾰ́ω, ἐκνῑκᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκνῑκᾰ́ω ἐκνῑκᾰ́εις ἐκνῑκᾰ́ει ἐκνῑκᾰ́ετον ἐκνῑκᾰ́ετον ἐκνῑκᾰ́ομεν ἐκνῑκᾰ́ετε ἐκνῑκᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive ἐκνῑκᾰ́ω ἐκνῑκᾰ́ῃς ἐκνῑκᾰ́ῃ ἐκνῑκᾰ́ητον ἐκνῑκᾰ́ητον ἐκνῑκᾰ́ωμεν ἐκνῑκᾰ́ητε ἐκνῑκᾰ́ωσῐ(ν)
optative ἐκνῑκᾰ́οιμῐ ἐκνῑκᾰ́οις ἐκνῑκᾰ́οι ἐκνῑκᾰ́οιτον ἐκνῑκᾰοίτην ἐκνῑκᾰ́οιμεν ἐκνῑκᾰ́οιτε ἐκνῑκᾰ́οιεν
imperative   ἐκνῑ́κᾰε ἐκνῑκᾰέτω ἐκνῑκᾰ́ετον ἐκνῑκᾰέτων   ἐκνῑκᾰ́ετε ἐκνῑκᾰόντων
middle/
passive 		indicative ἐκνῑκᾰ́ομαι ἐκνῑκᾰ́ῃ,
ἐκνῑκᾰ́ει 		ἐκνῑκᾰ́εται ἐκνῑκᾰ́εσθον ἐκνῑκᾰ́εσθον ἐκνῑκᾰόμεθᾰ ἐκνῑκᾰ́εσθε ἐκνῑκᾰ́ονται
subjunctive ἐκνῑκᾰ́ωμαι ἐκνῑκᾰ́ῃ ἐκνῑκᾰ́ηται ἐκνῑκᾰ́ησθον ἐκνῑκᾰ́ησθον ἐκνῑκᾰώμεθᾰ ἐκνῑκᾰ́ησθε ἐκνῑκᾰ́ωνται
optative ἐκνῑκᾰοίμην ἐκνῑκᾰ́οιο ἐκνῑκᾰ́οιτο ἐκνῑκᾰ́οισθον ἐκνῑκᾰοίσθην ἐκνῑκᾰοίμεθᾰ ἐκνῑκᾰ́οισθε ἐκνῑκᾰ́οιντο
imperative   ἐκνῑκᾰ́ου ἐκνῑκᾰέσθω ἐκνῑκᾰ́εσθον ἐκνῑκᾰέσθων   ἐκνῑκᾰ́εσθε ἐκνῑκᾰέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκνῑκᾰ́ειν ἐκνῑκᾰ́εσθαι
participle m ἐκνῑκᾰ́ων ἐκνῑκᾰόμενος
f ἐκνῑκᾰ́ουσᾰ ἐκνῑκᾰομένη
n ἐκνῑκᾰ́ον ἐκνῑκᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ἐκνῑκῶ, ἐκνῑκῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκνῑκῶ ἐκνῑκᾷς ἐκνῑκᾷ ἐκνῑκᾶτον ἐκνῑκᾶτον ἐκνῑκῶμεν ἐκνῑκᾶτε ἐκνῑκῶσῐ(ν)
subjunctive ἐκνῑκῶ ἐκνῑκᾷς ἐκνῑκᾷ ἐκνῑκᾶτον ἐκνῑκᾶτον ἐκνῑκῶμεν ἐκνῑκᾶτε ἐκνῑκῶσῐ(ν)
optative ἐκνῑκῴην,
ἐκνῑκῷμῐ 		ἐκνῑκῴης,
ἐκνῑκῷς 		ἐκνῑκῴη,
ἐκνῑκῷ 		ἐκνῑκῷτον,
ἐκνῑκῴητον 		ἐκνῑκῴτην,
ἐκνῑκῳήτην 		ἐκνῑκῷμεν,
ἐκνῑκῴημεν 		ἐκνῑκῷτε,
ἐκνῑκῴητε 		ἐκνῑκῷεν,
ἐκνῑκῴησᾰν
imperative   ἐκνῑ́κᾱ ἐκνῑκᾱ́τω ἐκνῑκᾶτον ἐκνῑκᾱ́των   ἐκνῑκᾶτε ἐκνῑκώντων
middle/
passive 		indicative ἐκνῑκῶμαι ἐκνῑκᾷ ἐκνῑκᾶται ἐκνῑκᾶσθον ἐκνῑκᾶσθον ἐκνῑκώμεθᾰ ἐκνῑκᾶσθε ἐκνῑκῶνται
subjunctive ἐκνῑκῶμαι ἐκνῑκᾷ ἐκνῑκᾶται ἐκνῑκᾶσθον ἐκνῑκᾶσθον ἐκνῑκώμεθᾰ ἐκνῑκᾶσθε ἐκνῑκῶνται
optative ἐκνῑκῴμην ἐκνῑκῷο ἐκνῑκῷτο ἐκνῑκῷσθον ἐκνῑκῴσθην ἐκνῑκῴμεθᾰ ἐκνῑκῷσθε ἐκνῑκῷντο
imperative   ἐκνῑκῶ ἐκνῑκᾱ́σθω ἐκνῑκᾶσθον ἐκνῑκᾱ́σθων   ἐκνῑκᾶσθε ἐκνῑκᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐκνῑκᾶν ἐκνῑκᾶσθαι
participle m ἐκνῑκῶν ἐκνῑκώμενος
f ἐκνῑκῶσᾰ ἐκνῑκωμένη
n ἐκνῑκῶν ἐκνῑκώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξενῑ́κᾰον, ἐξενῑκᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξενῑ́κᾰον ἐξενῑ́κᾰες ἐξενῑ́κᾰε(ν) ἐξενῑκᾰ́ετον ἐξενῑκᾰέτην ἐξενῑκᾰ́ομεν ἐξενῑκᾰ́ετε ἐξενῑ́κᾰον
middle/
passive 		indicative ἐξενῑκᾰόμην ἐξενῑκᾰ́ου ἐξενῑκᾰ́ετο ἐξενῑκᾰ́εσθον ἐξενῑκᾰέσθην ἐξενῑκᾰόμεθᾰ ἐξενῑκᾰ́εσθε ἐξενῑκᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξενῑ́κων, ἐξενῑκώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξενῑ́κων ἐξενῑ́κᾱς ἐξενῑ́κᾱ ἐξενῑκᾶτον ἐξενῑκᾱ́την ἐξενῑκῶμεν ἐξενῑκᾶτε ἐξενῑ́κων
middle/
passive 		indicative ἐξενῑκώμην ἐξενῑκῶ ἐξενῑκᾶτο ἐξενῑκᾶσθον ἐξενῑκᾱ́σθην ἐξενῑκώμεθᾰ ἐξενῑκᾶσθε ἐξενῑκῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκνῑκήσω, ἐκνῑκήσομαι, ἐκνῑκηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκνῑκήσω ἐκνῑκήσεις ἐκνῑκήσει ἐκνῑκήσετον ἐκνῑκήσετον ἐκνῑκήσομεν ἐκνῑκήσετε ἐκνῑκήσουσῐ(ν)
optative ἐκνῑκήσοιμῐ ἐκνῑκήσοις ἐκνῑκήσοι ἐκνῑκήσοιτον ἐκνῑκησοίτην ἐκνῑκήσοιμεν ἐκνῑκήσοιτε ἐκνῑκήσοιεν
middle indicative ἐκνῑκήσομαι ἐκνῑκήσῃ,
ἐκνῑκήσει 		ἐκνῑκήσεται ἐκνῑκήσεσθον ἐκνῑκήσεσθον ἐκνῑκησόμεθᾰ ἐκνῑκήσεσθε ἐκνῑκήσονται
optative ἐκνῑκησοίμην ἐκνῑκήσοιο ἐκνῑκήσοιτο ἐκνῑκήσοισθον ἐκνῑκησοίσθην ἐκνῑκησοίμεθᾰ ἐκνῑκήσοισθε ἐκνῑκήσοιντο
passive indicative ἐκνῑκηθήσομαι ἐκνῑκηθήσῃ ἐκνῑκηθήσεται ἐκνῑκηθήσεσθον ἐκνῑκηθήσεσθον ἐκνῑκηθησόμεθᾰ ἐκνῑκηθήσεσθε ἐκνῑκηθήσονται
optative ἐκνῑκηθησοίμην ἐκνῑκηθήσοιο ἐκνῑκηθήσοιτο ἐκνῑκηθήσοισθον ἐκνῑκηθησοίσθην ἐκνῑκηθησοίμεθᾰ ἐκνῑκηθήσοισθε ἐκνῑκηθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐκνῑκήσειν ἐκνῑκήσεσθαι ἐκνῑκηθήσεσθαι
participle m ἐκνῑκήσων ἐκνῑκησόμενος ἐκνῑκηθησόμενος
f ἐκνῑκήσουσᾰ ἐκνῑκησομένη ἐκνῑκηθησομένη
n ἐκνῑκῆσον ἐκνῑκησόμενον ἐκνῑκηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξενῑ́κησᾰ, ἐξενῑκησᾰ́μην, ἐξενῑκήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξενῑ́κησᾰ ἐξενῑ́κησᾰς ἐξενῑ́κησε(ν) ἐξενῑκήσᾰτον ἐξενῑκησᾰ́την ἐξενῑκήσᾰμεν ἐξενῑκήσᾰτε ἐξενῑ́κησᾰν
subjunctive ἐκνῑκήσω ἐκνῑκήσῃς ἐκνῑκήσῃ ἐκνῑκήσητον ἐκνῑκήσητον ἐκνῑκήσωμεν ἐκνῑκήσητε ἐκνῑκήσωσῐ(ν)
optative ἐκνῑκήσαιμῐ ἐκνῑκήσειᾰς,
ἐκνῑκήσαις 		ἐκνῑκήσειε(ν),
ἐκνῑκήσαι 		ἐκνῑκήσαιτον ἐκνῑκησαίτην ἐκνῑκήσαιμεν ἐκνῑκήσαιτε ἐκνῑκήσειᾰν,
ἐκνῑκήσαιεν
imperative   ἐκνῑ́κησον ἐκνῑκησᾰ́τω ἐκνῑκήσᾰτον ἐκνῑκησᾰ́των   ἐκνῑκήσᾰτε ἐκνῑκησᾰ́ντων
middle indicative ἐξενῑκησᾰ́μην ἐξενῑκήσω ἐξενῑκήσᾰτο ἐξενῑκήσᾰσθον ἐξενῑκησᾰ́σθην ἐξενῑκησᾰ́μεθᾰ ἐξενῑκήσᾰσθε ἐξενῑκήσᾰντο
subjunctive ἐκνῑκήσωμαι ἐκνῑκήσῃ ἐκνῑκήσηται ἐκνῑκήσησθον ἐκνῑκήσησθον ἐκνῑκησώμεθᾰ ἐκνῑκήσησθε ἐκνῑκήσωνται
optative ἐκνῑκησαίμην ἐκνῑκήσαιο ἐκνῑκήσαιτο ἐκνῑκήσαισθον ἐκνῑκησαίσθην ἐκνῑκησαίμεθᾰ ἐκνῑκήσαισθε ἐκνῑκήσαιντο
imperative   ἐκνῑ́κησαι ἐκνῑκησᾰ́σθω ἐκνῑκήσᾰσθον ἐκνῑκησᾰ́σθων   ἐκνῑκήσᾰσθε ἐκνῑκησᾰ́σθων
passive indicative ἐξενῑκήθην ἐξενῑκήθης ἐξενῑκήθη ἐξενῑκήθητον ἐξενῑκηθήτην ἐξενῑκήθημεν ἐξενῑκήθητε ἐξενῑκήθησᾰν
subjunctive ἐκνῑκηθῶ ἐκνῑκηθῇς ἐκνῑκηθῇ ἐκνῑκηθῆτον ἐκνῑκηθῆτον ἐκνῑκηθῶμεν ἐκνῑκηθῆτε ἐκνῑκηθῶσῐ(ν)
optative ἐκνῑκηθείην ἐκνῑκηθείης ἐκνῑκηθείη ἐκνῑκηθεῖτον,
ἐκνῑκηθείητον 		ἐκνῑκηθείτην,
ἐκνῑκηθειήτην 		ἐκνῑκηθεῖμεν,
ἐκνῑκηθείημεν 		ἐκνῑκηθεῖτε,
ἐκνῑκηθείητε 		ἐκνῑκηθεῖεν,
ἐκνῑκηθείησᾰν
imperative   ἐκνῑκήθητῐ ἐκνῑκηθήτω ἐκνῑκήθητον ἐκνῑκηθήτων   ἐκνῑκήθητε ἐκνῑκηθέντων
active middle passive
infinitive ἐκνῑκῆσαι ἐκνῑκήσᾰσθαι ἐκνῑκηθῆναι
participle m ἐκνῑκήσᾱς ἐκνῑκησᾰ́μενος ἐκνῑκηθείς
f ἐκνῑκήσᾱσᾰ ἐκνῑκησᾰμένη ἐκνῑκηθεῖσᾰ
n ἐκνῑκῆσᾰν ἐκνῑκησᾰ́μενον ἐκνῑκηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐκνενῑ́κηκᾰ, ἐκνενῑ́κημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκνενῑ́κηκᾰ ἐκνενῑ́κηκᾰς ἐκνενῑ́κηκε(ν) ἐκνενῑκήκᾰτον ἐκνενῑκήκᾰτον ἐκνενῑκήκᾰμεν ἐκνενῑκήκᾰτε ἐκνενῑκήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐκνενῑκήκω ἐκνενῑκήκῃς ἐκνενῑκήκῃ ἐκνενῑκήκητον ἐκνενῑκήκητον ἐκνενῑκήκωμεν ἐκνενῑκήκητε ἐκνενῑκήκωσῐ(ν)
optative ἐκνενῑκήκοιμῐ,
ἐκνενῑκηκοίην 		ἐκνενῑκήκοις,
ἐκνενῑκηκοίης 		ἐκνενῑκήκοι,
ἐκνενῑκηκοίη 		ἐκνενῑκήκοιτον ἐκνενῑκηκοίτην ἐκνενῑκήκοιμεν ἐκνενῑκήκοιτε ἐκνενῑκήκοιεν
imperative   ἐκνενῑ́κηκε ἐκνενῑκηκέτω ἐκνενῑκήκετον ἐκνενῑκηκέτων   ἐκνενῑκήκετε ἐκνενῑκηκόντων
middle/
passive 		indicative ἐκνενῑ́κημαι ἐκνενῑ́κησαι ἐκνενῑ́κηται ἐκνενῑ́κησθον ἐκνενῑ́κησθον ἐκνενῑκήμεθᾰ ἐκνενῑ́κησθε ἐκνενῑ́κηνται
subjunctive ἐκνενῑκημένος ὦ ἐκνενῑκημένος ᾖς ἐκνενῑκημένος ᾖ ἐκνενῑκημένω ἦτον ἐκνενῑκημένω ἦτον ἐκνενῑκημένοι ὦμεν ἐκνενῑκημένοι ἦτε ἐκνενῑκημένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐκνενῑκημένος εἴην ἐκνενῑκημένος εἴης ἐκνενῑκημένος εἴη ἐκνενῑκημένω εἴητον/εἶτον ἐκνενῑκημένω εἰήτην/εἴτην ἐκνενῑκημένοι εἴημεν/εἶμεν ἐκνενῑκημένοι εἴητε/εἶτε ἐκνενῑκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐκνενῑ́κησο ἐκνενῑκήσθω ἐκνενῑ́κησθον ἐκνενῑκήσθων   ἐκνενῑ́κησθε ἐκνενῑκήσθων
active middle/passive
infinitive ἐκνενῑκηκέναι ἐκνενῑκῆσθαι
participle m ἐκνενῑκηκώς ἐκνενῑκημένος
f ἐκνενῑκηκυῖᾰ ἐκνενῑκημένη
n ἐκνενῑκηκός ἐκνενῑκημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia