ἐξαιρέω (exairéō, “I take out, discharge , except, bereave of , transcend, claim as a freeman”) + -σῐς (-sis, suffix forming nouns of action)
ἐξαίρεσῐς • (exaíresis) f (genitive ἐξαιρέσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἐξαίρεσῐς hē exaíresis |
τὼ ἐξαιρέσει tṑ exairései |
αἱ ἐξαιρέσεις hai exairéseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ἐξαιρέσεως tês exairéseōs |
τοῖν ἐξαιρεσέοιν toîn exaireséoin |
τῶν ἐξαιρέσεων tôn exairéseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἐξαιρέσει têi exairései |
τοῖν ἐξαιρεσέοιν toîn exaireséoin |
ταῖς ἐξαιρέσεσῐ / ἐξαιρέσεσῐν taîs exairésesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἐξαίρεσῐν tḕn exaíresin |
τὼ ἐξαιρέσει tṑ exairései |
τᾱ̀ς ἐξαιρέσεις tā̀s exairéseis | ||||||||||
Vocative | ἐξαίρεσῐ exaíresi |
ἐξαιρέσει exairései |
ἐξαιρέσεις exairéseis | ||||||||||
Notes: |
|