From ἐπικλίνω (epiklínō, “to recline upon”) + -τρον (-tron).
ἐπῐ́κλῐντρον • (epĭ́klĭntron) n (genitive ἐπῐκλῐ́ντρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἐπῐ́κλῐντρον tò epĭ́klĭntron |
τὼ ἐπῐκλῐ́ντρω tṑ epĭklĭ́ntrō |
τᾰ̀ ἐπῐ́κλῐντρᾰ tằ epĭ́klĭntră | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἐπῐκλῐ́ντρου toû epĭklĭ́ntrou |
τοῖν ἐπῐκλῐ́ντροιν toîn epĭklĭ́ntroin |
τῶν ἐπῐκλῐ́ντρων tôn epĭklĭ́ntrōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἐπῐκλῐ́ντρῳ tôi epĭklĭ́ntrōi |
τοῖν ἐπῐκλῐ́ντροιν toîn epĭklĭ́ntroin |
τοῖς ἐπῐκλῐ́ντροις toîs epĭklĭ́ntrois | ||||||||||
Accusative | τὸ ἐπῐ́κλῐντρον tò epĭ́klĭntron |
τὼ ἐπῐκλῐ́ντρω tṑ epĭklĭ́ntrō |
τᾰ̀ ἐπῐ́κλῐντρᾰ tằ epĭ́klĭntră | ||||||||||
Vocative | ἐπῐ́κλῐντρον epĭ́klĭntron |
ἐπῐκλῐ́ντρω epĭklĭ́ntrō |
ἐπῐ́κλῐντρᾰ epĭ́klĭntră | ||||||||||
Notes: |
|