From ἐπικλίνω (epiklínō, “to recline upon”) + -τρον (-tron).
ἐπῐ́κλῐντρον • (epíklintron) n (genitive ἐπῐκλῐ́ντρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἐπῐ́κλῐντρον tò epíklintron |
τὼ ἐπῐκλῐ́ντρω tṑ epiklíntrō |
τᾰ̀ ἐπῐ́κλῐντρᾰ tà epíklintra | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἐπῐκλῐ́ντρου toû epiklíntrou |
τοῖν ἐπῐκλῐ́ντροιν toîn epiklíntroin |
τῶν ἐπῐκλῐ́ντρων tôn epiklíntrōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἐπῐκλῐ́ντρῳ tôi epiklíntrōi |
τοῖν ἐπῐκλῐ́ντροιν toîn epiklíntroin |
τοῖς ἐπῐκλῐ́ντροις toîs epiklíntrois | ||||||||||
Accusative | τὸ ἐπῐ́κλῐντρον tò epíklintron |
τὼ ἐπῐκλῐ́ντρω tṑ epiklíntrō |
τᾰ̀ ἐπῐ́κλῐντρᾰ tà epíklintra | ||||||||||
Vocative | ἐπῐ́κλῐντρον epíklintron |
ἐπῐκλῐ́ντρω epiklíntrō |
ἐπῐ́κλῐντρᾰ epíklintra | ||||||||||
Notes: |
|