ἐπιτελέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐπι- (epi-) +‎ τελέω (teléō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /e.pi.te.lé.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /e.pi.teˈle.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /e.pi.teˈle.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /e.pi.teˈle.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /e.pi.teˈle.o/

Verb

ἐπῐτελέω • (epiteléō)

to complete, finish, make perfect
to perform, accomplish (a service)
to pay in full
to be subject to

Inflection

Present: ἐπῐτελέω, ἐπῐτελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτελέω	ἐπῐτελέεις	ἐπῐτελέει	ἐπῐτελέετον	ἐπῐτελέετον	ἐπῐτελέομεν	ἐπῐτελέετε	ἐπῐτελέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐτελέω	ἐπῐτελέῃς	ἐπῐτελέῃ	ἐπῐτελέητον	ἐπῐτελέητον	ἐπῐτελέωμεν	ἐπῐτελέητε	ἐπῐτελέωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτελέοιμῐ	ἐπῐτελέοις	ἐπῐτελέοι	ἐπῐτελέοιτον	ἐπῐτελεοίτην	ἐπῐτελέοιμεν	ἐπῐτελέοιτε	ἐπῐτελέοιεν
	imperative		ἐπῐτέλεε	ἐπῐτελεέτω	ἐπῐτελέετον	ἐπῐτελεέτων		ἐπῐτελέετε	ἐπῐτελεόντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐτελέομαι	ἐπῐτελέῃ, ἐπῐτελέει	ἐπῐτελέεται	ἐπῐτελέεσθον	ἐπῐτελέεσθον	ἐπῐτελεόμεθᾰ	ἐπῐτελέεσθε	ἐπῐτελέονται
	subjunctive	ἐπῐτελέωμαι	ἐπῐτελέῃ	ἐπῐτελέηται	ἐπῐτελέησθον	ἐπῐτελέησθον	ἐπῐτελεώμεθᾰ	ἐπῐτελέησθε	ἐπῐτελέωνται
	optative	ἐπῐτελεοίμην	ἐπῐτελέοιο	ἐπῐτελέοιτο	ἐπῐτελέοισθον	ἐπῐτελεοίσθην	ἐπῐτελεοίμεθᾰ	ἐπῐτελέοισθε	ἐπῐτελέοιντο
	imperative		ἐπῐτελέου	ἐπῐτελεέσθω	ἐπῐτελέεσθον	ἐπῐτελεέσθων		ἐπῐτελέεσθε	ἐπῐτελεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐτελέειν				ἐπῐτελέεσθαι
participle	m	ἐπῐτελέων				ἐπῐτελεόμενος
	f	ἐπῐτελέουσᾰ				ἐπῐτελεομένη
	n	ἐπῐτελέον				ἐπῐτελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: ἐπῐτελῶ, ἐπῐτελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτελῶ	ἐπῐτελεῖς	ἐπῐτελεῖ	ἐπῐτελεῖτον	ἐπῐτελεῖτον	ἐπῐτελοῦμεν	ἐπῐτελεῖτε	ἐπῐτελοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐτελῶ	ἐπῐτελῇς	ἐπῐτελῇ	ἐπῐτελῆτον	ἐπῐτελῆτον	ἐπῐτελῶμεν	ἐπῐτελῆτε	ἐπῐτελῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτελοίην, ἐπῐτελοῖμῐ	ἐπῐτελοίης, ἐπῐτελοῖς	ἐπῐτελοίη, ἐπῐτελοῖ	ἐπῐτελοῖτον, ἐπῐτελοίητον	ἐπῐτελοίτην, ἐπῐτελοιήτην	ἐπῐτελοῖμεν, ἐπῐτελοίημεν	ἐπῐτελοῖτε, ἐπῐτελοίητε	ἐπῐτελοῖεν, ἐπῐτελοίησᾰν
	imperative		ἐπῐτέλει	ἐπῐτελείτω	ἐπῐτελεῖτον	ἐπῐτελείτων		ἐπῐτελεῖτε	ἐπῐτελούντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐτελοῦμαι	ἐπῐτελεῖ, ἐπῐτελῇ	ἐπῐτελεῖται	ἐπῐτελεῖσθον	ἐπῐτελεῖσθον	ἐπῐτελούμεθᾰ	ἐπῐτελεῖσθε	ἐπῐτελοῦνται
	subjunctive	ἐπῐτελῶμαι	ἐπῐτελῇ	ἐπῐτελῆται	ἐπῐτελῆσθον	ἐπῐτελῆσθον	ἐπῐτελώμεθᾰ	ἐπῐτελῆσθε	ἐπῐτελῶνται
	optative	ἐπῐτελοίμην	ἐπῐτελοῖο	ἐπῐτελοῖτο	ἐπῐτελοῖσθον	ἐπῐτελοίσθην	ἐπῐτελοίμεθᾰ	ἐπῐτελοῖσθε	ἐπῐτελοῖντο
	imperative		ἐπῐτελοῦ	ἐπῐτελείσθω	ἐπῐτελεῖσθον	ἐπῐτελείσθων		ἐπῐτελεῖσθε	ἐπῐτελείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐτελεῖν				ἐπῐτελεῖσθαι
participle	m	ἐπῐτελῶν				ἐπῐτελούμενος
	f	ἐπῐτελοῦσᾰ				ἐπῐτελουμένη
	n	ἐπῐτελοῦν				ἐπῐτελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπετέλεον, ἐπετελεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπετέλεον	ἐπετέλεες	ἐπετέλεε(ν)	ἐπετελέετον	ἐπετελεέτην	ἐπετελέομεν	ἐπετελέετε	ἐπετέλεον
middle/ passive	indicative	ἐπετελεόμην	ἐπετελέου	ἐπετελέετο	ἐπετελέεσθον	ἐπετελεέσθην	ἐπετελεόμεθᾰ	ἐπετελέεσθε	ἐπετελέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπετέλουν, ἐπετελούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπετέλουν	ἐπετέλεις	ἐπετέλει	ἐπετελεῖτον	ἐπετελείτην	ἐπετελοῦμεν	ἐπετελεῖτε	ἐπετέλουν
middle/ passive	indicative	ἐπετελούμην	ἐπετελοῦ	ἐπετελεῖτο	ἐπετελεῖσθον	ἐπετελείσθην	ἐπετελούμεθᾰ	ἐπετελεῖσθε	ἐπετελοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐπῐτελέω, ἐπῐτελέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτελέω	ἐπῐτελέεις	ἐπῐτελέει	ἐπῐτελέετον	ἐπῐτελέετον	ἐπῐτελέομεν	ἐπῐτελέετε	ἐπῐτελέουσῐ(ν)
active	optative	ἐπῐτελέοιμῐ	ἐπῐτελέοις	ἐπῐτελέοι	ἐπῐτελέοιτον	ἐπῐτελεοίτην	ἐπῐτελέοιμεν	ἐπῐτελέοιτε	ἐπῐτελέοιεν
middle	indicative	ἐπῐτελέομαι	ἐπῐτελέῃ, ἐπῐτελέει	ἐπῐτελέεται	ἐπῐτελέεσθον	ἐπῐτελέεσθον	ἐπῐτελεόμεθᾰ	ἐπῐτελέεσθε	ἐπῐτελέονται
middle	optative	ἐπῐτελεοίμην	ἐπῐτελέοιο	ἐπῐτελέοιτο	ἐπῐτελέοισθον	ἐπῐτελεοίσθην	ἐπῐτελεοίμεθᾰ	ἐπῐτελέοισθε	ἐπῐτελέοιντο
		active			middle
infinitive		ἐπῐτελέειν			ἐπῐτελέεσθαι
participle	m	ἐπῐτελέων			ἐπῐτελεόμενος
	f	ἐπῐτελέουσᾰ			ἐπῐτελεομένη
	n	ἐπῐτελέον			ἐπῐτελεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐπῐτελῶ, ἐπῐτελοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτελῶ	ἐπῐτελεῖς	ἐπῐτελεῖ	ἐπῐτελεῖτον	ἐπῐτελεῖτον	ἐπῐτελοῦμεν	ἐπῐτελεῖτε	ἐπῐτελοῦσῐ(ν)
active	optative	ἐπῐτελοίην, ἐπῐτελοῖμῐ	ἐπῐτελοίης, ἐπῐτελοῖς	ἐπῐτελοίη, ἐπῐτελοῖ	ἐπῐτελοῖτον, ἐπῐτελοίητον	ἐπῐτελοίτην, ἐπῐτελοιήτην	ἐπῐτελοῖμεν, ἐπῐτελοίημεν	ἐπῐτελοῖτε, ἐπῐτελοίητε	ἐπῐτελοῖεν, ἐπῐτελοίησᾰν
middle	indicative	ἐπῐτελοῦμαι	ἐπῐτελῇ	ἐπῐτελεῖται	ἐπῐτελεῖσθον	ἐπῐτελεῖσθον	ἐπῐτελούμεθᾰ	ἐπῐτελεῖσθε	ἐπῐτελοῦνται
middle	optative	ἐπῐτελοίμην	ἐπῐτελοῖο	ἐπῐτελοῖτο	ἐπῐτελοῖσθον	ἐπῐτελοίσθην	ἐπῐτελοίμεθᾰ	ἐπῐτελοῖσθε	ἐπῐτελοῖντο
		active			middle
infinitive		ἐπῐτελεῖν			ἐπῐτελεῖσθαι
participle	m	ἐπῐτελῶν			ἐπῐτελούμενος
	f	ἐπῐτελοῦσᾰ			ἐπῐτελουμένη
	n	ἐπῐτελοῦν			ἐπῐτελούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: ἐπῐτελέσω, ἐπῐτελέσομαι, ἐπῐτελεσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτελέσω	ἐπῐτελέσεις	ἐπῐτελέσει	ἐπῐτελέσετον	ἐπῐτελέσετον	ἐπῐτελέσομεν	ἐπῐτελέσετε	ἐπῐτελέσουσῐ(ν)
active	optative	ἐπῐτελέσοιμῐ	ἐπῐτελέσοις	ἐπῐτελέσοι	ἐπῐτελέσοιτον	ἐπῐτελεσοίτην	ἐπῐτελέσοιμεν	ἐπῐτελέσοιτε	ἐπῐτελέσοιεν
middle	indicative	ἐπῐτελέσομαι	ἐπῐτελέσῃ, ἐπῐτελέσει	ἐπῐτελέσεται	ἐπῐτελέσεσθον	ἐπῐτελέσεσθον	ἐπῐτελεσόμεθᾰ	ἐπῐτελέσεσθε	ἐπῐτελέσονται
middle	optative	ἐπῐτελεσοίμην	ἐπῐτελέσοιο	ἐπῐτελέσοιτο	ἐπῐτελέσοισθον	ἐπῐτελεσοίσθην	ἐπῐτελεσοίμεθᾰ	ἐπῐτελέσοισθε	ἐπῐτελέσοιντο
passive	indicative	ἐπῐτελεσθήσομαι	ἐπῐτελεσθήσῃ	ἐπῐτελεσθήσεται	ἐπῐτελεσθήσεσθον	ἐπῐτελεσθήσεσθον	ἐπῐτελεσθησόμεθᾰ	ἐπῐτελεσθήσεσθε	ἐπῐτελεσθήσονται
passive	optative	ἐπῐτελεσθησοίμην	ἐπῐτελεσθήσοιο	ἐπῐτελεσθήσοιτο	ἐπῐτελεσθήσοισθον	ἐπῐτελεσθησοίσθην	ἐπῐτελεσθησοίμεθᾰ	ἐπῐτελεσθήσοισθε	ἐπῐτελεσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐτελέσειν			ἐπῐτελέσεσθαι		ἐπῐτελεσθήσεσθαι
participle	m	ἐπῐτελέσων			ἐπῐτελεσόμενος		ἐπῐτελεσθησόμενος
	f	ἐπῐτελέσουσᾰ			ἐπῐτελεσομένη		ἐπῐτελεσθησομένη
	n	ἐπῐτελέσον			ἐπῐτελεσόμενον		ἐπῐτελεσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπετέλεσᾰ, ἐπετελεσᾰ́μην, ἐπετελέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπετέλεσᾰ	ἐπετέλεσᾰς	ἐπετέλεσε(ν)	ἐπετελέσᾰτον	ἐπετελεσᾰ́την	ἐπετελέσᾰμεν	ἐπετελέσᾰτε	ἐπετέλεσᾰν
	subjunctive	ἐπῐτελέσω	ἐπῐτελέσῃς	ἐπῐτελέσῃ	ἐπῐτελέσητον	ἐπῐτελέσητον	ἐπῐτελέσωμεν	ἐπῐτελέσητε	ἐπῐτελέσωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτελέσαιμῐ	ἐπῐτελέσειᾰς, ἐπῐτελέσαις	ἐπῐτελέσειε(ν), ἐπῐτελέσαι	ἐπῐτελέσαιτον	ἐπῐτελεσαίτην	ἐπῐτελέσαιμεν	ἐπῐτελέσαιτε	ἐπῐτελέσειᾰν, ἐπῐτελέσαιεν
	imperative		ἐπῐτέλεσον	ἐπῐτελεσᾰ́τω	ἐπῐτελέσᾰτον	ἐπῐτελεσᾰ́των		ἐπῐτελέσᾰτε	ἐπῐτελεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπετελεσᾰ́μην	ἐπετελέσω	ἐπετελέσᾰτο	ἐπετελέσᾰσθον	ἐπετελεσᾰ́σθην	ἐπετελεσᾰ́μεθᾰ	ἐπετελέσᾰσθε	ἐπετελέσᾰντο
	subjunctive	ἐπῐτελέσωμαι	ἐπῐτελέσῃ	ἐπῐτελέσηται	ἐπῐτελέσησθον	ἐπῐτελέσησθον	ἐπῐτελεσώμεθᾰ	ἐπῐτελέσησθε	ἐπῐτελέσωνται
	optative	ἐπῐτελεσαίμην	ἐπῐτελέσαιο	ἐπῐτελέσαιτο	ἐπῐτελέσαισθον	ἐπῐτελεσαίσθην	ἐπῐτελεσαίμεθᾰ	ἐπῐτελέσαισθε	ἐπῐτελέσαιντο
	imperative		ἐπῐτέλεσαι	ἐπῐτελεσᾰ́σθω	ἐπῐτελέσᾰσθον	ἐπῐτελεσᾰ́σθων		ἐπῐτελέσᾰσθε	ἐπῐτελεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπετελέσθην	ἐπετελέσθης	ἐπετελέσθη	ἐπετελέσθητον	ἐπετελεσθήτην	ἐπετελέσθημεν	ἐπετελέσθητε	ἐπετελέσθησᾰν
	subjunctive	ἐπῐτελεσθῶ	ἐπῐτελεσθῇς	ἐπῐτελεσθῇ	ἐπῐτελεσθῆτον	ἐπῐτελεσθῆτον	ἐπῐτελεσθῶμεν	ἐπῐτελεσθῆτε	ἐπῐτελεσθῶσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτελεσθείην	ἐπῐτελεσθείης	ἐπῐτελεσθείη	ἐπῐτελεσθεῖτον, ἐπῐτελεσθείητον	ἐπῐτελεσθείτην, ἐπῐτελεσθειήτην	ἐπῐτελεσθεῖμεν, ἐπῐτελεσθείημεν	ἐπῐτελεσθεῖτε, ἐπῐτελεσθείητε	ἐπῐτελεσθεῖεν, ἐπῐτελεσθείησᾰν
	imperative		ἐπῐτελέσθητῐ	ἐπῐτελεσθήτω	ἐπῐτελέσθητον	ἐπῐτελεσθήτων		ἐπῐτελέσθητε	ἐπῐτελεσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐπῐτελέσαι			ἐπῐτελέσᾰσθαι		ἐπῐτελεσθῆναι
participle	m	ἐπῐτελέσᾱς			ἐπῐτελεσᾰ́μενος		ἐπῐτελεσθείς
	f	ἐπῐτελέσᾱσᾰ			ἐπῐτελεσᾰμένη		ἐπῐτελεσθεῖσᾰ
	n	ἐπῐτελέσᾰν			ἐπῐτελεσᾰ́μενον		ἐπῐτελεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐπῐτετέλεκᾰ, ἐπῐτετέλεσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐτετέλεκᾰ	ἐπῐτετέλεκᾰς	ἐπῐτετέλεκε(ν)	ἐπῐτετελέκᾰτον	ἐπῐτετελέκᾰτον	ἐπῐτετελέκᾰμεν	ἐπῐτετελέκᾰτε	ἐπῐτετελέκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐπῐτετελέκω	ἐπῐτετελέκῃς	ἐπῐτετελέκῃ	ἐπῐτετελέκητον	ἐπῐτετελέκητον	ἐπῐτετελέκωμεν	ἐπῐτετελέκητε	ἐπῐτετελέκωσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτετελέκοιμῐ, ἐπῐτετελεκοίην	ἐπῐτετελέκοις, ἐπῐτετελεκοίης	ἐπῐτετελέκοι, ἐπῐτετελεκοίη	ἐπῐτετελέκοιτον	ἐπῐτετελεκοίτην	ἐπῐτετελέκοιμεν	ἐπῐτετελέκοιτε	ἐπῐτετελέκοιεν
	imperative		ἐπῐτετέλεκε	ἐπῐτετελεκέτω	ἐπῐτετελέκετον	ἐπῐτετελεκέτων		ἐπῐτετελέκετε	ἐπῐτετελεκόντων
middle/ passive	indicative	ἐπῐτετέλεσμαι	ἐπῐτετέλεσαι	ἐπῐτετέλεσται	ἐπῐτετέλεσθον	ἐπῐτετέλεσθον	ἐπῐτετελέσμεθᾰ	ἐπῐτετέλεσθε	ἐπῐτετελέσᾰται
	subjunctive	ἐπῐτετελεσμένος ὦ	ἐπῐτετελεσμένος ᾖς	ἐπῐτετελεσμένος ᾖ	ἐπῐτετελεσμένω ἦτον	ἐπῐτετελεσμένω ἦτον	ἐπῐτετελεσμένοι ὦμεν	ἐπῐτετελεσμένοι ἦτε	ἐπῐτετελεσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐπῐτετελεσμένος εἴην	ἐπῐτετελεσμένος εἴης	ἐπῐτετελεσμένος εἴη	ἐπῐτετελεσμένω εἴητον/εἶτον	ἐπῐτετελεσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐπῐτετελεσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐπῐτετελεσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐπῐτετελεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐπῐτετέλεσο	ἐπῐτετελέσθω	ἐπῐτετέλεσθον	ἐπῐτετελέσθων		ἐπῐτετέλεσθε	ἐπῐτετελέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐπῐτετελεκέναι				ἐπῐτετελέσθαι
participle	m	ἐπῐτετελεκώς				ἐπῐτετελεσμένος
	f	ἐπῐτετελεκυῖᾰ				ἐπῐτετελεσμένη
	n	ἐπῐτετελεκός				ἐπῐτετελεσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotation

New Testament, Epistle to the Galatians 3:3:
οὕτως ἀνόητοί ἐστε; ἐναρξάμενοι Πνεύματι, νῦν σαρκὶ ἐπιτελεῖσθε;
hoútōs anóētoí este? enarxámenoi Pneúmati, nûn sarkì epiteleîsthe;
- Translation by KJV
  Are ye so foolish? having begun in the Spirit, are ye now made perfect by the flesh?
New Testament, Epistle to the Philippians 1:6:
πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσει ἄχρις ἡμέρας Ἰησοῦ Χριστοῦ·
pepoithṑs autò toûto, hóti ho enarxámenos en humîn érgon agathòn epitelései ákhris hēméras Iēsoû Khristoû;
- Translation by KJV
  Being confident of this very thing, that he which hath begun a good work in you will perform it until the day of Jesus Christ:
New Testament, Epistle to the Hebrews 9:6:
τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων, εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς, τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες·
toútōn dè hoútō kateskeuasménōn, eis mèn tḕn prṓtēn skēnḕn dià pantòs eisíasin hoi hiereîs, tàs latreías epiteloûntes;
- Translation by KJV
  Now when these things were thus ordained, the priests went always into the first tabernacle, accomplishing the service of God.

ἐπιτελέω

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Quotation

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia