From ἕκτος (héktos, “sixth”) + -εύς (-eús, “masculine agentive suffix”).
ἑκτεύς • (hekteús) m (genitive ἑκτέως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἑκτεύς ho hekteús |
τὼ ἑκτῆ tṑ hektê |
οἱ ἑκτῆς / ἑκτεῖς hoi hektês / hekteîs | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἑκτέως toû hektéōs |
τοῖν ἑκτέοιν toîn hektéoin |
τῶν ἑκτέων tôn hektéōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἑκτεῖ tôi hekteî |
τοῖν ἑκτέοιν toîn hektéoin |
τοῖς ἑκτεῦσῐ / ἑκτεῦσῐν toîs hekteûsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἑκτέᾱ tòn hektéā |
τὼ ἑκτῆ tṑ hektê |
τοὺς ἑκτέᾱς toùs hektéās | ||||||||||
| Vocative | ἑκτεῦ hekteû |
ἑκτῆ hektê |
ἑκτῆς / ἑκτεῖς hektês / hekteîs | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||