From ἕλμινς (hélmins, “parasitic worm”) + βοτάνη (botánē, “plant, herb”).
ἑλμῐνθοβότᾰνον • (helminthobótanon) n (genitive ἑλμῐνθοβοτᾰ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἑλμῐνθοβότᾰνον tò helminthobótanon |
τὼ ἑλμῐνθοβοτᾰ́νω tṑ helminthobotánō |
τᾰ̀ ἑλμῐνθοβότᾰνᾰ tà helminthobótana | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἑλμῐνθοβοτᾰ́νου toû helminthobotánou |
τοῖν ἑλμῐνθοβοτᾰ́νοιν toîn helminthobotánoin |
τῶν ἑλμῐνθοβοτᾰ́νων tôn helminthobotánōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἑλμῐνθοβοτᾰ́νῳ tôi helminthobotánōi |
τοῖν ἑλμῐνθοβοτᾰ́νοιν toîn helminthobotánoin |
τοῖς ἑλμῐνθοβοτᾰ́νοις toîs helminthobotánois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἑλμῐνθοβότᾰνον tò helminthobótanon |
τὼ ἑλμῐνθοβοτᾰ́νω tṑ helminthobotánō |
τᾰ̀ ἑλμῐνθοβότᾰνᾰ tà helminthobótana | ||||||||||
| Vocative | ἑλμῐνθοβότᾰνον helminthobótanon |
ἑλμῐνθοβοτᾰ́νω helminthobotánō |
ἑλμῐνθοβότᾰνᾰ helminthobótana | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||