From Ἑρμῆς (Hermês, “Hermes”) + δάκτυλος (dáktulos, “finger”).
ἑρμοδᾰ́κτῠλον • (hermodáktulon) n (genitive ἑρμοδᾰκτῠ́λου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἑρμοδᾰ́κτῠλον tò hermodáktulon |
τὼ ἑρμοδᾰκτῠ́λω tṑ hermodaktúlō |
τᾰ̀ ἑρμοδᾰ́κτῠλᾰ tà hermodáktula | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἑρμοδᾰκτῠ́λου toû hermodaktúlou |
τοῖν ἑρμοδᾰκτῠ́λοιν toîn hermodaktúloin |
τῶν ἑρμοδᾰκτῠ́λων tôn hermodaktúlōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἑρμοδᾰκτῠ́λῳ tôi hermodaktúlōi |
τοῖν ἑρμοδᾰκτῠ́λοιν toîn hermodaktúloin |
τοῖς ἑρμοδᾰκτῠ́λοις toîs hermodaktúlois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἑρμοδᾰ́κτῠλον tò hermodáktulon |
τὼ ἑρμοδᾰκτῠ́λω tṑ hermodaktúlō |
τᾰ̀ ἑρμοδᾰ́κτῠλᾰ tà hermodáktula | ||||||||||
| Vocative | ἑρμοδᾰ́κτῠλον hermodáktulon |
ἑρμοδᾰκτῠ́λω hermodaktúlō |
ἑρμοδᾰ́κτῠλᾰ hermodáktula | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||