From ἕτερος (héteros, “other, another, different”) + κλίνω (klínō, “to inflect”) + -τός (-tós, verbal adjective suffix).
ἑτερόκλῐτος • (heteróklitos) m or f (neuter ἑτερόκλῐτον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ἑτερόκλῐτος heteróklitos |
ἑτερόκλῐτον heterókliton |
ἑτεροκλῐ́τω heteroklítō |
ἑτεροκλῐ́τω heteroklítō |
ἑτερόκλῐτοι heteróklitoi |
ἑτερόκλῐτᾰ heteróklita | ||||||||
Genitive | ἑτεροκλῐ́του heteroklítou |
ἑτεροκλῐ́του heteroklítou |
ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklítoin |
ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklítoin |
ἑτεροκλῐ́των heteroklítōn |
ἑτεροκλῐ́των heteroklítōn | ||||||||
Dative | ἑτεροκλῐ́τῳ heteroklítōi |
ἑτεροκλῐ́τῳ heteroklítōi |
ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklítoin |
ἑτεροκλῐ́τοιν heteroklítoin |
ἑτεροκλῐ́τοις heteroklítois |
ἑτεροκλῐ́τοις heteroklítois | ||||||||
Accusative | ἑτερόκλῐτον heterókliton |
ἑτερόκλῐτον heterókliton |
ἑτεροκλῐ́τω heteroklítō |
ἑτεροκλῐ́τω heteroklítō |
ἑτεροκλῐ́τους heteroklítous |
ἑτερόκλῐτᾰ heteróklita | ||||||||
Vocative | ἑτερόκλῐτε heteróklite |
ἑτερόκλῐτον heterókliton |
ἑτεροκλῐ́τω heteroklítō |
ἑτεροκλῐ́τω heteroklítō |
ἑτερόκλῐτοι heteróklitoi |
ἑτερόκλῐτᾰ heteróklita | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ἑτεροκλῐ́τως heteroklítōs |
ἑτεροκλῐτώτερος heteroklitṓteros |
ἑτεροκλῐτώτᾰτος heteroklitṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|