From ἐγκλίνω (enklínō, “to incline”) + -σῐς (-sĭs).
ἔγκλῐσῐς • (énklĭsĭs) f (genitive ἐγκλῐ́σεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ἔγκλῐσῐς hē énklĭsĭs |
τὼ ἐγκλῐ́σει tṑ enklĭ́sei |
αἱ ἐγκλῐ́σεις hai enklĭ́seis | ||||||||||
Genitive | τῆς ἐγκλῐ́σεως tês enklĭ́seōs |
τοῖν ἐγκλῐσέοιν toîn enklĭséoin |
τῶν ἐγκλῐ́σεων tôn enklĭ́seōn | ||||||||||
Dative | τῇ ἐγκλῐ́σει têi enklĭ́sei |
τοῖν ἐγκλῐσέοιν toîn enklĭséoin |
ταῖς ἐγκλῐ́σεσῐ / ἐγκλῐ́σεσῐν taîs enklĭ́sesĭ(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ἔγκλῐσῐν tḕn énklĭsĭn |
τὼ ἐγκλῐ́σει tṑ enklĭ́sei |
τᾱ̀ς ἐγκλῐ́σεις tā̀s enklĭ́seis | ||||||||||
Vocative | ἔγκλῐσῐ énklĭsĭ |
ἐγκλῐ́σει enklĭ́sei |
ἐγκλῐ́σεις enklĭ́seis | ||||||||||
Notes: |
|