ἔκπλους • (ékplous) m (genitive ἔκπλου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἔκπλους ho ékplous |
τὼ ἔκπλω tṑ ékplō |
οἱ ἔκπλοι hoi ékploi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἔκπλου toû ékplou |
τοῖν ἔκπλοιν toîn ékploin |
τῶν ἔκπλων tôn ékplōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἔκπλῳ tôi ékplōi |
τοῖν ἔκπλοιν toîn ékploin |
τοῖς ἔκπλοις toîs ékplois | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἔκπλουν tòn ékploun |
τὼ ἔκπλω tṑ ékplō |
τοὺς ἔκπλους toùs ékplous | ||||||||||
| Vocative | ἔκπλου ékplou |
ἔκπλω ékplō |
ἔκπλοι ékploi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||