Neuter substantive of ἔντομος (éntomos, “cut into pieces”) with ellipsed ζῷον (zôion, “beast”)
ἔντομον • (éntomon) n (genitive ἐντόμου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἔντομον tò éntomon |
τὼ ἐντόμω tṑ entómō |
τᾰ̀ ἔντομᾰ tà éntoma | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἐντόμου toû entómou |
τοῖν ἐντόμοιν toîn entómoin |
τῶν ἐντόμων tôn entómōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἐντόμῳ tôi entómōi |
τοῖν ἐντόμοιν toîn entómoin |
τοῖς ἐντόμοις toîs entómois | ||||||||||
Accusative | τὸ ἔντομον tò éntomon |
τὼ ἐντόμω tṑ entómō |
τᾰ̀ ἔντομᾰ tà éntoma | ||||||||||
Vocative | ἔντομον éntomon |
ἐντόμω entómō |
ἔντομᾰ éntoma | ||||||||||
Notes: |
|
See the etymology of the corresponding lemma form.
ἔντομον • (éntomon)