From Ἐρέτρῐᾰ (Erétria, “Eretria”) + -εύς (-eús, demonymic suffix).
Ἐρετρῐεύς • (Eretrieús) m (genitive Ἐρετρῐῶς); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Ἐρετρῐεύς ho Eretrieús |
τὼ Ἐρετρῐῆ tṑ Eretriê |
οἱ Ἐρετρῐῆς / Ἐρετρῐεῖς hoi Eretriês / Eretrieîs | ||||||||||
Genitive | τοῦ Ἐρετρῐέως / Ἐρετρῐῶς toû Eretriéōs / Eretriôs |
τοῖν Ἐρετρῐέοιν toîn Eretriéoin |
τῶν Ἐρετρῐέων / Ἐρετρῐῶν tôn Eretriéōn / Eretriôn | ||||||||||
Dative | τῷ Ἐρετρῐεῖ tôi Eretrieî |
τοῖν Ἐρετρῐέοιν toîn Eretriéoin |
τοῖς Ἐρετρῐεῦσῐ / Ἐρετρῐεῦσῐν toîs Eretrieûsi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν Ἐρετρῐέᾱ / Ἐρετρῐᾶ tòn Eretriéā / Eretriâ |
τὼ Ἐρετρῐῆ tṑ Eretriê |
τοὺς Ἐρετρῐέᾱς / Ἐρετρῐᾶς toùs Eretriéās / Eretriâs | ||||||||||
Vocative | Ἐρετρῐεῦ Eretrieû |
Ἐρετρῐῆ Eretriê |
Ἐρετρῐῆς / Ἐρετρῐεῖς Eretriês / Eretrieîs | ||||||||||
Notes: |
|