From ἱερός (hierós, “holy, sacred”) + πομπός (pompós, “conductor”).
ἱεροπομπός • (hieropompós) m (genitive ἱεροπομποῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἱεροπομπός ho hieropompós |
τὼ ἱεροπομπώ tṑ hieropompṓ |
οἱ ἱεροπομποί hoi hieropompoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἱεροπομποῦ toû hieropompoû |
τοῖν ἱεροπομποῖν toîn hieropompoîn |
τῶν ἱεροπομπῶν tôn hieropompôn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἱεροπομπῷ tôi hieropompôi |
τοῖν ἱεροπομποῖν toîn hieropompoîn |
τοῖς ἱεροπομποῖς toîs hieropompoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἱεροπομπόν tòn hieropompón |
τὼ ἱεροπομπώ tṑ hieropompṓ |
τοὺς ἱεροπομπούς toùs hieropompoús | ||||||||||
| Vocative | ἱεροπομπέ hieropompé |
ἱεροπομπώ hieropompṓ |
ἱεροπομποί hieropompoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||