From ἵππος (híppos, “horse”) + σέλινον (sélinon, “celery”).
ἱπποσέλῑνον • (hipposélīnon) n (genitive ἱπποσελῑ́νου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἱπποσέλῑνον tò hipposélīnon |
τὼ ἱπποσελῑ́νω tṑ hipposelī́nō |
τᾰ̀ ἱπποσέλῑνᾰ tà hipposélīna | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἱπποσελῑ́νου toû hipposelī́nou |
τοῖν ἱπποσελῑ́νοιν toîn hipposelī́noin |
τῶν ἱπποσελῑ́νων tôn hipposelī́nōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἱπποσελῑ́νῳ tôi hipposelī́nōi |
τοῖν ἱπποσελῑ́νοιν toîn hipposelī́noin |
τοῖς ἱπποσελῑ́νοις toîs hipposelī́nois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἱπποσέλῑνον tò hipposélīnon |
τὼ ἱπποσελῑ́νω tṑ hipposelī́nō |
τᾰ̀ ἱπποσέλῑνᾰ tà hipposélīna | ||||||||||
| Vocative | ἱπποσέλῑνον hipposélīnon |
ἱπποσελῑ́νω hipposelī́nō |
ἱπποσέλῑνᾰ hipposélīna | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||