The first element is from ἵππος (híppos, “horse”).
ἱππόφαιστον • (hippóphaiston) n (genitive ἱπποφαίστου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ἱππόφαιστον tò hippóphaiston |
τὼ ἱπποφαίστω tṑ hippophaístō |
τᾰ̀ ἱππόφαιστᾰ tà hippóphaista | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἱπποφαίστου toû hippophaístou |
τοῖν ἱπποφαίστοιν toîn hippophaístoin |
τῶν ἱπποφαίστων tôn hippophaístōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἱπποφαίστῳ tôi hippophaístōi |
τοῖν ἱπποφαίστοιν toîn hippophaístoin |
τοῖς ἱπποφαίστοις toîs hippophaístois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ἱππόφαιστον tò hippóphaiston |
τὼ ἱπποφαίστω tṑ hippophaístō |
τᾰ̀ ἱππόφαιστᾰ tà hippóphaista | ||||||||||
| Vocative | ἱππόφαιστον hippóphaiston |
ἱπποφαίστω hippophaístō |
ἱππόφαιστᾰ hippóphaista | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||