From ὄρτῠξ (órtux, “quail”) + τροφεῖον (tropheîon, “small room, chamber”).
ὀρτῠγοτροφεῖον • (ortugotropheîon) n (genitive ὀρτῠγοτροφείου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ὀρτῠγοτροφεῖον tò ortugotropheîon |
τὼ ὀρτῠγοτροφείω tṑ ortugotropheíō |
τᾰ̀ ὀρτῠγοτροφεῖᾰ tà ortugotropheîa | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ὀρτῠγοτροφείου toû ortugotropheíou |
τοῖν ὀρτῠγοτροφείοιν toîn ortugotropheíoin |
τῶν ὀρτῠγοτροφείων tôn ortugotropheíōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ὀρτῠγοτροφείῳ tôi ortugotropheíōi |
τοῖν ὀρτῠγοτροφείοιν toîn ortugotropheíoin |
τοῖς ὀρτῠγοτροφείοις toîs ortugotropheíois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ὀρτῠγοτροφεῖον tò ortugotropheîon |
τὼ ὀρτῠγοτροφείω tṑ ortugotropheíō |
τᾰ̀ ὀρτῠγοτροφεῖᾰ tà ortugotropheîa | ||||||||||
| Vocative | ὀρτῠγοτροφεῖον ortugotropheîon |
ὀρτῠγοτροφείω ortugotropheíō |
ὀρτῠγοτροφεῖᾰ ortugotropheîa | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||