From ὀχυρόω (okhuróō) + -σις (-sis), from ὀχυρός (okhurós, “firm, lasting”).
ὀχῠ́ρωσῐς • (okhúrōsis) f (genitive ὀχῠρώσεως); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ ὀχῠ́ρωσῐς hē okhúrōsis |
τὼ ὀχῠρώσει tṑ okhurṓsei |
αἱ ὀχῠρώσεις hai okhurṓseis | ||||||||||
Genitive | τῆς ὀχῠρώσεως tês okhurṓseōs |
τοῖν ὀχῠρωσέοιν toîn okhurōséoin |
τῶν ὀχῠρώσεων tôn okhurṓseōn | ||||||||||
Dative | τῇ ὀχῠρώσει têi okhurṓsei |
τοῖν ὀχῠρωσέοιν toîn okhurōséoin |
ταῖς ὀχῠρώσεσῐ / ὀχῠρώσεσῐν taîs okhurṓsesi(n) | ||||||||||
Accusative | τὴν ὀχῠ́ρωσῐν tḕn okhúrōsin |
τὼ ὀχῠρώσει tṑ okhurṓsei |
τᾱ̀ς ὀχῠρώσεις tā̀s okhurṓseis | ||||||||||
Vocative | ὀχῠ́ρωσῐ okhúrōsi |
ὀχῠρώσει okhurṓsei |
ὀχῠρώσεις okhurṓseis | ||||||||||
Notes: |
|