From ὀφέλλω (ophéllō, “increase”) + -μᾰ (-ma).
ὄφελμᾰ • (óphelma) n (genitive ὀφέλμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ὄφελμᾰ tò óphelma |
τὼ ὀφέλμᾰτε tṑ ophélmate |
τᾰ̀ ὀφέλμᾰτᾰ tà ophélmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ ὀφέλμᾰτος toû ophélmatos |
τοῖν ὀφελμᾰ́τοιν toîn ophelmátoin |
τῶν ὀφελμᾰ́των tôn ophelmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ ὀφέλμᾰτῐ tôi ophélmati |
τοῖν ὀφελμᾰ́τοιν toîn ophelmátoin |
τοῖς ὀφέλμᾰσῐ / ὀφέλμᾰσῐν toîs ophélmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ ὄφελμᾰ tò óphelma |
τὼ ὀφέλμᾰτε tṑ ophélmate |
τᾰ̀ ὀφέλμᾰτᾰ tà ophélmata | ||||||||||
Vocative | ὄφελμᾰ óphelma |
ὀφέλμᾰτε ophélmate |
ὀφέλμᾰτᾰ ophélmata | ||||||||||
Notes: |
|