ὁρμᾰ́ω (hormáō, “set in motion, urge on, inspire, rush, hasten”, future stem: ὁρμησ-, hormēs-) + -σῐς (-sis, suffix forming nouns of action)
ὅρμησῐς • (hórmēsis) f (genitive ὁρμήσεως); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ ὅρμησῐς hē hórmēsis |
τὼ ὁρμήσει tṑ hormḗsei |
αἱ ὁρμήσεις hai hormḗseis | ||||||||||
| Genitive | τῆς ὁρμήσεως tês hormḗseōs |
τοῖν ὁρμησέοιν toîn hormēséoin |
τῶν ὁρμήσεων tôn hormḗseōn | ||||||||||
| Dative | τῇ ὁρμήσει têi hormḗsei |
τοῖν ὁρμησέοιν toîn hormēséoin |
ταῖς ὁρμήσεσῐ / ὁρμήσεσῐν taîs hormḗsesi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν ὅρμησῐν tḕn hórmēsin |
τὼ ὁρμήσει tṑ hormḗsei |
τᾱ̀ς ὁρμήσεις tā̀s hormḗseis | ||||||||||
| Vocative | ὅρμησῐ hórmēsi |
ὁρμήσει hormḗsei |
ὁρμήσεις hormḗseis | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||