ὑγιαίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὑγιαίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὑγιαίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὑγιαίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὑγιαίνω you have here. The definition of the word ὑγιαίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὑγιαίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From ὑγιής (hugiḗs, “healthy, sound”) +‎ -αίνω (-aínō).

Pronunciation

 

Verb

ὑγῐαίνω • (hugĭaínō)

  1. to be healthy, sound

Conjugation

   Present: ῠ̔γῐαίνω, ῠ̔γῐαίνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῠ̔γῐαίνω ῠ̔γῐαίνεις ῠ̔γῐαίνει ῠ̔γῐαίνετον ῠ̔γῐαίνετον ῠ̔γῐαίνομεν ῠ̔γῐαίνετε ῠ̔γῐαίνουσῐ(ν)
subjunctive ῠ̔γῐαίνω ῠ̔γῐαίνῃς ῠ̔γῐαίνῃ ῠ̔γῐαίνητον ῠ̔γῐαίνητον ῠ̔γῐαίνωμεν ῠ̔γῐαίνητε ῠ̔γῐαίνωσῐ(ν)
optative ῠ̔γῐαίνοιμῐ ῠ̔γῐαίνοις ῠ̔γῐαίνοι ῠ̔γῐαίνοιτον ῠ̔γῐαινοίτην ῠ̔γῐαίνοιμεν ῠ̔γῐαίνοιτε ῠ̔γῐαίνοιεν
imperative   ῠ̔γῐ́αινε ῠ̔γῐαινέτω ῠ̔γῐαίνετον ῠ̔γῐαινέτων   ῠ̔γῐαίνετε ῠ̔γῐαινόντων
middle/
passive 		indicative ῠ̔γῐαίνομαι ῠ̔γῐαίνῃ,
ῠ̔γῐαίνει 		ῠ̔γῐαίνεται ῠ̔γῐαίνεσθον ῠ̔γῐαίνεσθον ῠ̔γῐαινόμεθᾰ ῠ̔γῐαίνεσθε ῠ̔γῐαίνονται
subjunctive ῠ̔γῐαίνωμαι ῠ̔γῐαίνῃ ῠ̔γῐαίνηται ῠ̔γῐαίνησθον ῠ̔γῐαίνησθον ῠ̔γῐαινώμεθᾰ ῠ̔γῐαίνησθε ῠ̔γῐαίνωνται
optative ῠ̔γῐαινοίμην ῠ̔γῐαίνοιο ῠ̔γῐαίνοιτο ῠ̔γῐαίνοισθον ῠ̔γῐαινοίσθην ῠ̔γῐαινοίμεθᾰ ῠ̔γῐαίνοισθε ῠ̔γῐαίνοιντο
imperative   ῠ̔γῐαίνου ῠ̔γῐαινέσθω ῠ̔γῐαίνεσθον ῠ̔γῐαινέσθων   ῠ̔γῐαίνεσθε ῠ̔γῐαινέσθων
active middle/passive
infinitive ῠ̔γῐαίνειν ῠ̔γῐαίνεσθαι
participle m ῠ̔γῐαίνων ῠ̔γῐαινόμενος
f ῠ̔γῐαίνουσᾰ ῠ̔γῐαινομένη
n ῠ̔γῐαῖνον ῠ̔γῐαινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ῡ̔γῐ́αινον, ῡ̔γῐαινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔γῐ́αινον ῡ̔γῐ́αινες ῡ̔γῐ́αινε(ν) ῡ̔γῐαίνετον ῡ̔γῐαινέτην ῡ̔γῐαίνομεν ῡ̔γῐαίνετε ῡ̔γῐ́αινον
middle/
passive 		indicative ῡ̔γῐαινόμην ῡ̔γῐαίνου ῡ̔γῐαίνετο ῡ̔γῐαίνεσθον ῡ̔γῐαινέσθην ῡ̔γῐαινόμεθᾰ ῡ̔γῐαίνεσθε ῡ̔γῐαίνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῠ̔γῐᾰνέω, ῠ̔γῐᾰνέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῠ̔γῐᾰνέω ῠ̔γῐᾰνέεις ῠ̔γῐᾰνέει ῠ̔γῐᾰνέετον ῠ̔γῐᾰνέετον ῠ̔γῐᾰνέομεν ῠ̔γῐᾰνέετε ῠ̔γῐᾰνέουσῐ(ν)
optative ῠ̔γῐᾰνέοιμῐ ῠ̔γῐᾰνέοις ῠ̔γῐᾰνέοι ῠ̔γῐᾰνέοιτον ῠ̔γῐᾰνεοίτην ῠ̔γῐᾰνέοιμεν ῠ̔γῐᾰνέοιτε ῠ̔γῐᾰνέοιεν
middle indicative ῠ̔γῐᾰνέομαι ῠ̔γῐᾰνέῃ,
ῠ̔γῐᾰνέει 		ῠ̔γῐᾰνέεται ῠ̔γῐᾰνέεσθον ῠ̔γῐᾰνέεσθον ῠ̔γῐᾰνεόμεθᾰ ῠ̔γῐᾰνέεσθε ῠ̔γῐᾰνέονται
optative ῠ̔γῐᾰνεοίμην ῠ̔γῐᾰνέοιο ῠ̔γῐᾰνέοιτο ῠ̔γῐᾰνέοισθον ῠ̔γῐᾰνεοίσθην ῠ̔γῐᾰνεοίμεθᾰ ῠ̔γῐᾰνέοισθε ῠ̔γῐᾰνέοιντο
active middle
infinitive ῠ̔γῐᾰνέειν ῠ̔γῐᾰνέεσθαι
participle m ῠ̔γῐᾰνέων ῠ̔γῐᾰνεόμενος
f ῠ̔γῐᾰνέουσᾰ ῠ̔γῐᾰνεομένη
n ῠ̔γῐᾰνέον ῠ̔γῐᾰνεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ῠ̔γῐᾰνῶ, ῠ̔γῐᾰνοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῠ̔γῐᾰνῶ ῠ̔γῐᾰνεῖς ῠ̔γῐᾰνεῖ ῠ̔γῐᾰνεῖτον ῠ̔γῐᾰνεῖτον ῠ̔γῐᾰνοῦμεν ῠ̔γῐᾰνεῖτε ῠ̔γῐᾰνοῦσῐ(ν)
optative ῠ̔γῐᾰνοίην,
ῠ̔γῐᾰνοῖμῐ 		ῠ̔γῐᾰνοίης,
ῠ̔γῐᾰνοῖς 		ῠ̔γῐᾰνοίη,
ῠ̔γῐᾰνοῖ 		ῠ̔γῐᾰνοῖτον,
ῠ̔γῐᾰνοίητον 		ῠ̔γῐᾰνοίτην,
ῠ̔γῐᾰνοιήτην 		ῠ̔γῐᾰνοῖμεν,
ῠ̔γῐᾰνοίημεν 		ῠ̔γῐᾰνοῖτε,
ῠ̔γῐᾰνοίητε 		ῠ̔γῐᾰνοῖεν,
ῠ̔γῐᾰνοίησᾰν
middle indicative ῠ̔γῐᾰνοῦμαι ῠ̔γῐᾰνῇ ῠ̔γῐᾰνεῖται ῠ̔γῐᾰνεῖσθον ῠ̔γῐᾰνεῖσθον ῠ̔γῐᾰνούμεθᾰ ῠ̔γῐᾰνεῖσθε ῠ̔γῐᾰνοῦνται
optative ῠ̔γῐᾰνοίμην ῠ̔γῐᾰνοῖο ῠ̔γῐᾰνοῖτο ῠ̔γῐᾰνοῖσθον ῠ̔γῐᾰνοίσθην ῠ̔γῐᾰνοίμεθᾰ ῠ̔γῐᾰνοῖσθε ῠ̔γῐᾰνοῖντο
active middle
infinitive ῠ̔γῐᾰνεῖν ῠ̔γῐᾰνεῖσθαι
participle m ῠ̔γῐᾰνῶν ῠ̔γῐᾰνούμενος
f ῠ̔γῐᾰνοῦσᾰ ῠ̔γῐᾰνουμένη
n ῠ̔γῐᾰνοῦν ῠ̔γῐᾰνούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ῡ̔γῐ́ᾱνᾰ, ῡ̔γῐᾱνᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔γῐ́ᾱνᾰ ῡ̔γῐ́ᾱνᾰς ῡ̔γῐ́ᾱνε(ν) ῡ̔γῐᾱ́νᾰτον ῡ̔γῐᾱνᾰ́την ῡ̔γῐᾱ́νᾰμεν ῡ̔γῐᾱ́νᾰτε ῡ̔γῐ́ᾱνᾰν
subjunctive ῠ̔γῐᾱ́νω ῠ̔γῐᾱ́νῃς ῠ̔γῐᾱ́νῃ ῠ̔γῐᾱ́νητον ῠ̔γῐᾱ́νητον ῠ̔γῐᾱ́νωμεν ῠ̔γῐᾱ́νητε ῠ̔γῐᾱ́νωσῐ(ν)
optative ῠ̔γῐᾱ́ναιμῐ ῠ̔γῐᾱ́νειᾰς,
ῠ̔γῐᾱ́ναις 		ῠ̔γῐᾱ́νειε(ν),
ῠ̔γῐᾱ́ναι 		ῠ̔γῐᾱ́ναιτον ῠ̔γῐᾱναίτην ῠ̔γῐᾱ́ναιμεν ῠ̔γῐᾱ́ναιτε ῠ̔γῐᾱ́νειᾰν,
ῠ̔γῐᾱ́ναιεν
imperative   ῠ̔γῐ́ᾱνον ῠ̔γῐᾱνᾰ́τω ῠ̔γῐᾱ́νᾰτον ῠ̔γῐᾱνᾰ́των   ῠ̔γῐᾱ́νᾰτε ῠ̔γῐᾱνᾰ́ντων
middle indicative ῡ̔γῐᾱνᾰ́μην ῡ̔γῐᾱ́νω ῡ̔γῐᾱ́νᾰτο ῡ̔γῐᾱ́νᾰσθον ῡ̔γῐᾱνᾰ́σθην ῡ̔γῐᾱνᾰ́μεθᾰ ῡ̔γῐᾱ́νᾰσθε ῡ̔γῐᾱ́νᾰντο
subjunctive ῠ̔γῐᾱ́νωμαι ῠ̔γῐᾱ́νῃ ῠ̔γῐᾱ́νηται ῠ̔γῐᾱ́νησθον ῠ̔γῐᾱ́νησθον ῠ̔γῐᾱνώμεθᾰ ῠ̔γῐᾱ́νησθε ῠ̔γῐᾱ́νωνται
optative ῠ̔γῐᾱναίμην ῠ̔γῐᾱ́ναιο ῠ̔γῐᾱ́ναιτο ῠ̔γῐᾱ́ναισθον ῠ̔γῐᾱναίσθην ῠ̔γῐᾱναίμεθᾰ ῠ̔γῐᾱ́ναισθε ῠ̔γῐᾱ́ναιντο
imperative   ῠ̔γῐ́ᾱναι ῠ̔γῐᾱνᾰ́σθω ῠ̔γῐᾱ́νᾰσθον ῠ̔γῐᾱνᾰ́σθων   ῠ̔γῐᾱ́νᾰσθε ῠ̔γῐᾱνᾰ́σθων
active middle
infinitive ῠ̔γῐᾶναι ῠ̔γῐᾱ́νᾰσθαι
participle m ῠ̔γῐᾱ́νᾱς ῠ̔γῐᾱνᾰ́μενος
f ῠ̔γῐᾱ́νᾱσᾰ ῠ̔γῐᾱνᾰμένη
n ῠ̔γῐᾶνᾰν ῠ̔γῐᾱνᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ῡ̔γῐ́ηνᾰ, ῡ̔γῐηνᾰ́μην (Ionic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ῡ̔γῐ́ηνᾰ ῡ̔γῐ́ηνᾰς ῡ̔γῐ́ηνε(ν) ῡ̔γῐήνᾰτον ῡ̔γῐηνᾰ́την ῡ̔γῐήνᾰμεν ῡ̔γῐήνᾰτε ῡ̔γῐ́ηνᾰν
subjunctive ῠ̔γῐήνω ῠ̔γῐήνῃς ῠ̔γῐήνῃ ῠ̔γῐήνητον ῠ̔γῐήνητον ῠ̔γῐήνωμεν ῠ̔γῐήνητε ῠ̔γῐήνωσῐ(ν)
optative ῠ̔γῐήναιμῐ ῠ̔γῐήνειᾰς,
ῠ̔γῐήναις 		ῠ̔γῐήνειε(ν),
ῠ̔γῐήναι 		ῠ̔γῐηνεῖτον ῠ̔γῐηνείτην ῠ̔γῐηνεῖμεν ῠ̔γῐηνεῖτε ῠ̔γῐηνεῖεν
imperative   ῠ̔γῐ́ηνον ῠ̔γῐηνᾰ́τω ῠ̔γῐήνᾰτον ῠ̔γῐηνᾰ́των   ῠ̔γῐήνᾰτε ῠ̔γῐηνᾰ́ντων
middle indicative ῡ̔γῐηνᾰ́μην ῡ̔γῐήνω ῡ̔γῐήνᾰτο ῡ̔γῐήνᾰσθον ῡ̔γῐηνᾰ́σθην ῡ̔γῐηνᾰ́μεθᾰ ῡ̔γῐήνᾰσθε ῡ̔γῐήνᾰντο
subjunctive ῠ̔γῐήνωμαι ῠ̔γῐήνηαι ῠ̔γῐήνηται ῠ̔γῐήνησθον ῠ̔γῐήνησθον ῠ̔γῐηνώμεθᾰ ῠ̔γῐήνησθε ῠ̔γῐήνωνται
optative ῠ̔γῐηναίμην ῠ̔γῐήναιο ῠ̔γῐήναιτο ῠ̔γῐήναισθον ῠ̔γῐηναίσθην ῠ̔γῐηναίμεθᾰ ῠ̔γῐήναισθε ῠ̔γῐηναίᾰτο
imperative   ῠ̔γῐ́ηναι ῠ̔γῐηνᾰ́σθω ῠ̔γῐήνᾰσθον ῠ̔γῐηνᾰ́σθων   ῠ̔γῐήνᾰσθε ῠ̔γῐηνᾰ́σθων
active middle
infinitive ῠ̔γῐῆναι ῠ̔γῐήνᾰσθαι
participle m ῠ̔γῐήνᾱς ῠ̔γῐηνᾰ́μενος
f ῠ̔γῐήνᾱσᾰ ῠ̔γῐηνᾰμένη
n ῠ̔γῐῆνᾰν ῠ̔γῐηνᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia