From ὑδρο- (hudro-, “water”) + κεφαλή (kephalḗ, “head”).
ὑδροκέφᾰλον • (hudroképhalon) n (genitive ὑδροκεφᾰ́λου); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ὑδροκέφᾰλον tò hudroképhalon |
τὼ ὑδροκεφᾰ́λω tṑ hudrokephálō |
τᾰ̀ ὑδροκέφᾰλᾰ tà hudroképhala | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ὑδροκεφᾰ́λου toû hudrokephálou |
τοῖν ὑδροκεφᾰ́λοιν toîn hudrokepháloin |
τῶν ὑδροκεφᾰ́λων tôn hudrokephálōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ὑδροκεφᾰ́λῳ tôi hudrokephálōi |
τοῖν ὑδροκεφᾰ́λοιν toîn hudrokepháloin |
τοῖς ὑδροκεφᾰ́λοις toîs hudrokephálois | ||||||||||
| Accusative | τὸ ὑδροκέφᾰλον tò hudroképhalon |
τὼ ὑδροκεφᾰ́λω tṑ hudrokephálō |
τᾰ̀ ὑδροκέφᾰλᾰ tà hudroképhala | ||||||||||
| Vocative | ὑδροκέφᾰλον hudroképhalon |
ὑδροκεφᾰ́λω hudrokephálō |
ὑδροκέφᾰλᾰ hudroképhala | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||