From ῥαίνω (rhaínō, “to sprinkle”) + -μα (-ma).
ῥάσμα • (rhásma) n (genitive ῥάσματος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ῥάσμα tò rhásma |
τὼ ῥάσματε tṑ rhásmate |
τᾰ̀ ῥάσματᾰ tà rhásmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ῥάσματος toû rhásmatos |
τοῖν ῥασμάτοιν toîn rhasmátoin |
τῶν ῥασμάτων tôn rhasmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ῥάσματῐ tôi rhásmati |
τοῖν ῥασμάτοιν toîn rhasmátoin |
τοῖς ῥάσμασῐ / ῥάσμασῐν toîs rhásmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ ῥάσμα tò rhásma |
τὼ ῥάσματε tṑ rhásmate |
τᾰ̀ ῥάσματᾰ tà rhásmata | ||||||||||
| Vocative | ῥάσμα rhásma |
ῥάσματε rhásmate |
ῥάσματᾰ rhásmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||