From *π·π΄πΉπ (*heiw) +β πππ°πΏπΎπ° (frauja). The former comes from Proto-Germanic *hΔ«wΔ .
π·π΄πΉπ π°πππ°πΏπΎπ° β’ (heiwafrauja) m
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ° heiwafrauja |
π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ°π½π heiwafraujans |
vocative | π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ° heiwafrauja |
π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ°π½π heiwafraujans |
accusative | π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ°π½ heiwafraujan |
π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ°π½π heiwafraujans |
genitive | π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπΉπ½π heiwafraujins |
π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ°π½π΄ heiwafraujanΔ |
dative | π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπΉπ½ heiwafraujin |
π·π΄πΉπ
π°πππ°πΏπΎπ°πΌ heiwafraujam |