Inherited from Ottoman Turkish آلموص (Almus).
Almus
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Almus | Almuslar / Almus'lar |
accusative | Almus'ı | Almusları / Almus'ları |
dative | Almus'a | Almuslara / Almus'lara |
locative | Almus'ta | Almuslarda / Almus'larda |
ablative | Almus'tan | Almuslardan / Almus'lardan |
genitive | Almus'ın | Almusların / Almus'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Almus'ım | Almuslarım / Almus'larım |
senin (your) | Almus'ın | Almusların / Almus'ların |
onun (his/her/its) | Almus'ı | Almusları / Almus'ları |
bizim (our) | Almus'ımız | Almuslarımız / Almus'larımız |
sizin (your) | Almus'ınız | Almuslarınız / Almus'larınız |
onların (their) | Almus'ı / Almusları / Almus'ları | Almusları / Almus'ları |