Inherited from Ottoman Turkish آنامور (anamur), itself from Ancient Greek Ἀνεμούριον (Anemoúrion).
Anamur
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Anamur | Anamurlar / Anamur'lar |
accusative | Anamur'u | Anamurları / Anamur'ları |
dative | Anamur'a | Anamurlara / Anamur'lara |
locative | Anamur'da | Anamurlarda / Anamur'larda |
ablative | Anamur'dan | Anamurlardan / Anamur'lardan |
genitive | Anamur'un | Anamurların / Anamur'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Anamur'um | Anamurlarım / Anamur'larım |
senin (your) | Anamur'un | Anamurların / Anamur'ların |
onun (his/her/its) | Anamur'u | Anamurları / Anamur'ları |
bizim (our) | Anamur'umuz | Anamurlarımız / Anamur'larımız |
sizin (your) | Anamur'unuz | Anamurlarınız / Anamur'larınız |
onların (their) | Anamur'u / Anamurları / Anamur'ları | Anamurları / Anamur'ları |