From ata (“father”) + şehir (“city”).
Ataşehir
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Ataşehir | Ataşehirler |
accusative | Ataşehir'i | Ataşehirleri |
dative | Ataşehir'e | Ataşehirlere |
locative | Ataşehir'de | Ataşehirlerde |
ablative | Ataşehir'den | Ataşehirlerden |
genitive | Ataşehir'in | Ataşehirlerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Ataşehir'im | Ataşehirlerim / Ataşehir'lerim |
senin (your) | Ataşehir'in | Ataşehirlerin / Ataşehir'lerin |
onun (his/her/its) | Ataşehir'i | Ataşehirleri / Ataşehir'leri |
bizim (our) | Ataşehir'imiz | Ataşehirlerimiz / Ataşehir'lerimiz |
sizin (your) | Ataşehir'iniz | Ataşehirleriniz / Ataşehir'leriniz |
onların (their) | Ataşehir'i / Ataşehirleri / Ataşehir'leri | Ataşehirleri / Ataşehir'leri |