Inherited from Ottoman Turkish بایقان (Baykan).
Baykan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Baykan | Baykanlar / Baykan'lar |
accusative | Baykan'ı | Baykanları / Baykan'ları |
dative | Baykan'a | Baykanlara / Baykan'lara |
locative | Baykan'ta | Baykanlarda / Baykan'larda |
ablative | Baykan'tan | Baykanlardan / Baykan'lardan |
genitive | Baykan'ın | Baykanların / Baykan'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Baykan'ım | Baykanlarım / Baykan'larım |
senin (your) | Baykan'ın | Baykanların / Baykan'ların |
onun (his/her/its) | Baykan'ı | Baykanları / Baykan'ları |
bizim (our) | Baykan'ımız | Baykanlarımız / Baykan'larımız |
sizin (your) | Baykan'ınız | Baykanlarınız / Baykan'larınız |
onların (their) | Baykan'ı / Baykanları / Baykan'ları | Baykanları / Baykan'ları |