From Ottoman Turkish بكقوز (beykoz), by surface analysis, bey (“master”) + koz (“trump”).
Beykoz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Beykoz | Beykozlar / Beykoz'lar |
accusative | Beykoz'u | Beykozları / Beykoz'ları |
dative | Beykoz'a | Beykozlara / Beykoz'lara |
locative | Beykoz'da | Beykozlarda / Beykoz'larda |
ablative | Beykoz'dan | Beykozlardan / Beykoz'lardan |
genitive | Beykoz'un | Beykozların / Beykoz'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Beykoz'um | Beykozlarım / Beykoz'larım |
senin (your) | Beykoz'un | Beykozların / Beykoz'ların |
onun (his/her/its) | Beykoz'u | Beykozları / Beykoz'ları |
bizim (our) | Beykoz'umuz | Beykozlarımız / Beykoz'larımız |
sizin (your) | Beykoz'unuz | Beykozlarınız / Beykoz'larınız |
onların (their) | Beykoz'u / Beykozları / Beykoz'ları | Beykozları / Beykoz'ları |