From Ottoman Turkish بكشهری (Beyşehri), equivalent to bey + şehir.
Beyşehir
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Beyşehir | Beyşehirler |
accusative | Beyşehir'i | Beyşehirleri |
dative | Beyşehir'e | Beyşehirlere |
locative | Beyşehir'de | Beyşehirlerde |
ablative | Beyşehir'den | Beyşehirlerden |
genitive | Beyşehir'in | Beyşehirlerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Beyşehir'im | Beyşehirlerim / Beyşehir'lerim |
senin (your) | Beyşehir'in | Beyşehirlerin / Beyşehir'lerin |
onun (his/her/its) | Beyşehir'i | Beyşehirleri / Beyşehir'leri |
bizim (our) | Beyşehir'imiz | Beyşehirlerimiz / Beyşehir'lerimiz |
sizin (your) | Beyşehir'iniz | Beyşehirleriniz / Beyşehir'leriniz |
onların (their) | Beyşehir'i / Beyşehirleri / Beyşehir'leri | Beyşehirleri / Beyşehir'leri |