From beşik (“cradle”) + düzü (“plain”).
Beşikdüzü
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Beşikdüzü | Beşikdüzüler, Beşikdüzü'ler |
accusative | Beşikdüzü'yü | Beşikdüzüleri, Beşikdüzü'leri |
dative | Beşikdüzü'ye | Beşikdüzülere, Beşikdüzü'lere |
locative | Beşikdüzü'de | Beşikdüzülerde, Beşikdüzü'lerde |
ablative | Beşikdüzü'den | Beşikdüzülerden, Beşikdüzü'lerden |
genitive | Beşikdüzü'nün | Beşikdüzülerin, Beşikdüzü'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Beşikdüzü'm | Beşikdüzülerim, Beşikdüzü'lerim |
senin (your) | Beşikdüzü'n | Beşikdüzülerin, Beşikdüzü'lerin |
onun'' (his/her/its) | Beşikdüzü'sü | Beşikdüzüleri, Beşikdüzü'leri |
bizim (our) | Beşikdüzü'müz | Beşikdüzülerimiz, Beşikdüzü'lerimiz |
sizin (your) | Beşikdüzü'nüz | Beşikdüzüleriniz, Beşikdüzü'leriniz |
onların (their) | Beşikdüzü'sü, Beşikdüzüleri, Beşikdüzü'leri | Beşikdüzüleri, Beşikdüzü'leri |