From Swedish and German Emil, from French revolution time Émile, revived from the Latin Aemilius.
Eemeli
Inflection of Eemeli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Eemeli | Eemelit | ||
genitive | Eemelin | Eemelien Eemeleiden Eemeleitten | ||
partitive | Eemeliä | Eemeleitä Eemelejä | ||
illative | Eemeliin | Eemeleihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Eemeli | Eemelit | ||
accusative | nom. | Eemeli | Eemelit | |
gen. | Eemelin | |||
genitive | Eemelin | Eemelien Eemeleiden Eemeleitten | ||
partitive | Eemeliä | Eemeleitä Eemelejä | ||
inessive | Eemelissä | Eemeleissä | ||
elative | Eemelistä | Eemeleistä | ||
illative | Eemeliin | Eemeleihin | ||
adessive | Eemelillä | Eemeleillä | ||
ablative | Eemeliltä | Eemeleiltä | ||
allative | Eemelille | Eemeleille | ||
essive | Eemelinä | Eemeleinä | ||
translative | Eemeliksi | Eemeleiksi | ||
abessive | Eemelittä | Eemeleittä | ||
instructive | — | Eemelein | ||
comitative | See the possessive forms below. |