Inherited from Ottoman Turkish ارمنك (ermenek), from Byzantine Greek Γερμανικόπολις (Germanikópolis).
Ermenek
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Ermenek | Ermenekler / Ermenek'ler |
accusative | Ermenek'i | Ermenekleri / Ermenek'leri |
dative | Ermenek'e | Ermeneklere / Ermenek'lere |
locative | Ermenek'te | Ermeneklerde / Ermenek'lerde |
ablative | Ermenek'ten | Ermeneklerden / Ermenek'lerden |
genitive | Ermenek'in | Ermeneklerin / Ermenek'lerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Ermenek'im | Ermeneklerim / Ermenek'lerim |
senin (your) | Ermenek'in | Ermeneklerin / Ermenek'lerin |
onun (his/her/its) | Ermenek'i | Ermenekleri / Ermenek'leri |
bizim (our) | Ermenek'imiz | Ermeneklerimiz / Ermenek'lerimiz |
sizin (your) | Ermenek'iniz | Ermenekleriniz / Ermenek'leriniz |
onların (their) | Ermenek'i / Ermenekleri / Ermenek'leri | Ermenekleri / Ermenek'leri |