Európa
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | Európa | Európák |
accusative | Európát | Európákat |
dative | Európának | Európáknak |
instrumental | Európával | Európákkal |
causal-final | Európáért | Európákért |
translative | Európává | Európákká |
terminative | Európáig | Európákig |
essive-formal | Európaként | Európákként |
essive-modal | — | — |
inessive | Európában | Európákban |
superessive | Európán | Európákon |
adessive | Európánál | Európáknál |
illative | Európába | Európákba |
sublative | Európára | Európákra |
allative | Európához | Európákhoz |
elative | Európából | Európákból |
delative | Európáról | Európákról |
ablative | Európától | Európáktól |
non-attributive possessive - singular |
Európáé | Európáké |
non-attributive possessive - plural |
Európáéi | Európákéi |
Possessive forms of Európa | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | Európám | Európáim |
2nd person sing. | Európád | Európáid |
3rd person sing. | Európája | Európái |
1st person plural | Európánk | Európáink |
2nd person plural | Európátok | Európáitok |
3rd person plural | Európájuk | Európáik |
Derived from Latin Eurōpa, from Ancient Greek Εὐρώπη (Eurṓpē).
Európa f (genitive singular Európy, declension pattern of žena)