A variant of Helena also associated with hellin (“the most affectionate”).
Hellin
Inflection of Hellin (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Hellin | Hellinit | ||
genitive | Hellinin | Hellinien | ||
partitive | Helliniä | Hellinejä | ||
illative | Helliniin | Hellineihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Hellin | Hellinit | ||
accusative | nom. | Hellin | Hellinit | |
gen. | Hellinin | |||
genitive | Hellinin | Hellinien | ||
partitive | Helliniä | Hellinejä | ||
inessive | Hellinissä | Hellineissä | ||
elative | Hellinistä | Hellineistä | ||
illative | Helliniin | Hellineihin | ||
adessive | Hellinillä | Hellineillä | ||
ablative | Helliniltä | Hellineiltä | ||
allative | Hellinille | Hellineille | ||
essive | Hellininä | Hellineinä | ||
translative | Helliniksi | Hellineiksi | ||
abessive | Hellinittä | Hellineittä | ||
instructive | — | Hellinein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
From Helli.
Hellin