From impi (“virgin, young girl”).
Impi
Inflection of Impi (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Impi | Impit | ||
genitive | Impin | Impien | ||
partitive | Impiä | Impejä | ||
illative | Impiin | Impeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | Impi | Impit | ||
accusative | nom. | Impi | Impit | |
gen. | Impin | |||
genitive | Impin | Impien | ||
partitive | Impiä | Impejä | ||
inessive | Impissä | Impeissä | ||
elative | Impistä | Impeistä | ||
illative | Impiin | Impeihin | ||
adessive | Impillä | Impeillä | ||
ablative | Impiltä | Impeiltä | ||
allative | Impille | Impeille | ||
essive | Impinä | Impeinä | ||
translative | Impiksi | Impeiksi | ||
abessive | Impittä | Impeittä | ||
instructive | — | Impein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Inflected differently from the common noun.