From kahraman (“hero”) + kazan (“cauldron”).
Kahramankazan
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Kahramankazan | Kahramankazanlar |
accusative | Kahramankazan'ı | Kahramankazanları |
dative | Kahramankazan'a | Kahramankazanlara |
locative | Kahramankazan'da | Kahramankazanlarda |
ablative | Kahramankazan'dan | Kahramankazanlardan |
genitive | Kahramankazan'ın | Kahramankazanların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Kahramankazan'ım | Kahramankazanlarım / Kahramankazan'larım |
senin (your) | Kahramankazan'ın | Kahramankazanların / Kahramankazan'ların |
onun (his/her/its) | Kahramankazan'ı | Kahramankazanları / Kahramankazan'ları |
bizim (our) | Kahramankazan'ımız | Kahramankazanlarımız / Kahramankazan'larımız |
sizin (your) | Kahramankazan'ınız | Kahramankazanlarınız / Kahramankazan'larınız |
onların (their) | Kahramankazan'ı / Kahramankazanları / Kahramankazan'ları | Kahramankazanları / Kahramankazan'ları |