From Ottoman Turkish قرهجه بك.
Karacabey
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Karacabey | Karacabeyler |
accusative | Karacabey'i | Karacabeyleri |
dative | Karacabey'e | Karacabeylere |
locative | Karacabey'de | Karacabeylerde |
ablative | Karacabey'den | Karacabeylerden |
genitive | Karacabey'in | Karacabeylerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Karacabey'im | Karacabeylerim / Karacabey'lerim |
senin (your) | Karacabey'in | Karacabeylerin / Karacabey'lerin |
onun (his/her/its) | Karacabey'i | Karacabeyleri / Karacabey'leri |
bizim (our) | Karacabey'imiz | Karacabeylerimiz / Karacabey'lerimiz |
sizin (your) | Karacabey'iniz | Karacabeyleriniz / Karacabey'leriniz |
onların (their) | Karacabey'i / Karacabeyleri / Karacabey'leri | Karacabeyleri / Karacabey'leri |