From kar (“snow”) + kamış (“reed”).
Karkamış
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Karkamış | Karkamışlar / Karkamış'lar |
accusative | Karkamış'ı | Karkamışları / Karkamış'ları |
dative | Karkamış'a | Karkamışlara / Karkamış'lara |
locative | Karkamış'ta | Karkamışlarda / Karkamış'larda |
ablative | Karkamış'tan | Karkamışlardan / Karkamış'lardan |
genitive | Karkamış'ın | Karkamışların / Karkamış'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Karkamış'ım | Karkamışlarım Karkamış'larım |
senin (your) | Karkamış'ın | Karkamışların Karkamış'ların |
onun (his/her/its) | Karkamış'ı | Karkamışları Karkamış'ları |
bizim (our) | Karkamış'ımız | Karkamışlarımız Karkamış'larımız |
sizin (your) | Karkamış'ınız | Karkamışlarınız Karkamış'larınız |
onların (their) | Karkamış'ı Karkamışları Karkamış'ları |
Karkamışları Karkamış'ları |