From Ottoman Turkish كچیوران (Kiçivirân, Kiçiören, “small ruins”). The first part is unrelated to keçi (“goat”), but rather a dissimilation of older *kiçi (“small”), from Proto-Turkic *kičüg (“small”).
Keçiören
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Keçiören | Keçiörenler |
accusative | Keçiören'i | Keçiörenleri |
dative | Keçiören'e | Keçiörenlere |
locative | Keçiören'de | Keçiörenlerde |
ablative | Keçiören'den | Keçiörenlerden |
genitive | Keçiören'in | Keçiörenlerin |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Keçiören'im | Keçiörenlerim / Keçiören'lerim |
senin (your) | Keçiören'in | Keçiörenlerin / Keçiören'lerin |
onun (his/her/its) | Keçiören'i | Keçiörenleri / Keçiören'leri |
bizim (our) | Keçiören'imiz | Keçiörenlerimiz / Keçiören'lerimiz |
sizin (your) | Keçiören'iniz | Keçiörenleriniz / Keçiören'leriniz |
onların (their) | Keçiören'i / Keçiörenleri / Keçiören'leri | Keçiörenleri / Keçiören'leri |