From mętel, męcić, or personal names such as Męcimir and Męcisław.
Mętel m pers
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Mętel | Mętlowie / Mętelowie |
genitive | Mętla / Mętela | Mętlów / Mętelów |
dative | Mętlowi / Mętelowi | Mętlom / Mętelom |
accusative | Mętla / Mętela | Mętlów / Mętelów |
instrumental | Mętlem / Mętelem | Mętlami / Mętelami |
locative | Mętlu / Mętelu | Mętlach / Mętelach |
vocative | Mętlu / Mętelu | Mętlowie / Mętelowie |
Mętel f (indeclinable)