Inherited from Ottoman Turkish مورغول (Murgul).
Murgul
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | Murgul | Murgullar / Murgul'lar |
accusative | Murgul'ı | Murgulları / Murgul'ları |
dative | Murgul'a | Murgullara / Murgul'lara |
locative | Murgul'ta | Murgullarda / Murgul'larda |
ablative | Murgul'tan | Murgullardan / Murgul'lardan |
genitive | Murgul'ın | Murgulların / Murgul'ların |
singular | plural | |
---|---|---|
benim (my) | Murgul'ım | Murgullarım Murgul'larım |
senin (your) | Murgul'ın | Murgulların Murgul'ların |
onun (his/her/its) | Murgul'ı | Murgulları Murgul'ları |
bizim (our) | Murgul'ımız | Murgullarımız Murgul'larımız |
sizin (your) | Murgul'ınız | Murgullarınız Murgul'larınız |
onların (their) | Murgul'ı Murgulları Murgul'ları |
Murgulları Murgul'ları |